شبانه روز به سرنوشتم فکرمیکنم غصه میخورم مگه من غیر همین یه بار میتونستم زندگی کنم چرا خدا همچین سرنوشتی برام رقم زد؟ خودم رو عذاب داد چرا پسرمو هم عذاب میده؟ چرا خدا تا این حد بی رحم شده
دارم باگریه حرفامو براتون مینویسم من بدبخترین زن هستم خسته شدم از همه آدمهای زندگیم
همون که فکر میکردم شد
قربون دل شکستهت برم آبجی. منم مثل توام، گریه نکن خدا بزرگه روز ما هم میرسه
نگو نگو
مطمئن باش همه چیز برنامه ریزی شده است
همه ی آدمای این دنیا یه سری غمایی دارن که فکر میکنن دنیا به آخر رسیده فکر میکنن حتما غم من بزرگترین غم دنیا هست البته حق هم داری آدما غماشون به اندازه ی ظرفیت خودشونه!پارسال عموم زن عموم پسرکوچیکشون مادربزرگم و پدربزرگم توی سفر تصادف کردن تو یه ماشین و همشون فوت شدن و فقط عموم زنده موند!به نظرت عموم باید تا آخر عمرش دیوانه میشد؟کنار اومد هرچند این غم تا همیشه توی دلش هست اما بااااید کنار اومد با غما!غما خودشون سختن اگه بخوای با فکر منفی تر نگاه کنی دیوونه میشی!خودتو با یچیزی سرگرم کن
همونی که فکر کنی نمیشه همونی که عمل کنی میشه :)
منم خیلی سختی کشیدم هزاران بار قلبم از غصه مچاله شد ولی شنیدی میگن بعدهرسختی آسانیه من الان تو آسایشم خداروشکر
عزیزدلم
ما باید غممون رو زندگی کنیم، تا میتونی به حرف دلت گوش بده. اینها هم بخشی از زندگیه. امکان ندارد همهاش شب و سیاهی باشه، بالاخره روز هم میشه برای من و شما.
گریه کن، اشک بریز، گله کن، اما ناامید نشو.
منم همینجورم
صدای امام بزن و بهشون متوسل بشو
شما مشخصه خیلی زن قوی هستی
تحمل این شرایط برات سخته
مطمئنم آینده خوبی در انتظار تو بچه ات هست
ان مع العسر یسرا
یعنی یه روزی من به آسایش میرسم😭 من نقطعه ای از زندگیم هستم که همه درها بندیده شد از همه جهت تحت فشارم از همه جا منعم کردن وفشار بهم میارن خانوادم از یجهت بچمو اذیت میکنن ازیجهت ازنظر مالی اصلا نمیتونم برم خونه جدا بگرم هیچ وسیله ای از جهازم بهم ندادن ازیجهت دور از شهرم خیلی برای کار کردن خیلی خیلی اذیتم😭
