واژه ی عشق تو دانی که چه مظلوم شده
عشق انگار به این واقعه ، محکوم شده
عشق ، نقاشی دل با قلم احساس است
رنگ عشق من و تو ، نقشِ بر این بوم شده
خواستیم از همه پنهان بکنیم این حس را
لیک پنهان نشد و واضح و معلوم شده
تا میان دلمان عشق به اقرار رسید
قصه ی غصه به پایان شد و مختوم شده
فاصله بین من و بین تو بسیار و عجیب
دلمان از بغل و بوسه چه محروم شده
توی اشعار پر از بوسه ی “پژمان” عمری است
نام زیبای نگار است که مرسوم شده