من نوجوونی نکردم 🥺🥺🥺

منم ۱۷ سالگی عروسی کردم خیری از جوونیم ندیدم

ما باید این چرخه ی مضر رو از بین ببریم باید خودمون و نسل آیندمون رو دوباره به طبیعت نزدیک کنیم

اصالت ما از همین طبیعته

حتی شده با اب دادن گلدان که بوی گلو خاکش رو نفس بکشیم

کاشتن درخت هرجای شهر 

هرروز دونه ریختن برای پرنده ها 

مارو به طبیعت نزدیک میکنه

خب ماهم. همین بودیم

الان برو 

وقت بگذرون 

عامو مگه خوش گذرونی سن داره ؟ فردا بشه چهل سالت میگی آخی اون موقع کاش تفریح کرده بودم غصه و حسرت گذشته فقط ایندت رو خراب میکنه 

منم هیچوقت بچگی نکردم همش دعوا و بزن بزن و کتک کاری و از خونه خاله به خونه دایی و قایم موشک بازی نوجون هم بودم هیچوقت خونه خودم نبودم کلا خونه بابابزرگم بودم و کمتر بخاطر جو خونه میرفتم اونجا و نزدیک هشت سال اونجا بودم بعدم بابابزرگم فوت کرد هم افسرده هم در به در برگشتم خونه خودمون اونجا هم چون تو کوچه و محل بی ابرو شدیم بلند شدیم و کوچ کردیم از اون طرف هم یکدفعه پولمون رو خوردن و در به در شدیم و الانم یه زندگی سگی دارم اونم همراه با یه عشق یک طرفه همش فکر میکنم کی قراره خوشی نصیب من شه پس

گوشی  هم پیرشون کرده

نوجوونی رو ازشون گرفته

رشد ذهنی و قدرت تحلیل و استدلالشون کمتر شده

ارامش و بازی رو ازشون گرفته

هرجا میرن با رفقاشون میخوای از خودشون سلفی بگیرن از غذاشون تو کافی شاپ عکس بگیرن بذارن استوری

به جای اینکه با تمام وجود لذت  غذاشون و  تفریحشون رو حس کنن