از روزی ک باردار شدم همش میگم خودم ب جهنم بچم چیزیش نشه
اینو با استرس میخورم
اون کارو با دودلی میکنم
مریص میشم میمیرم از ترس
همش میگم هرچی بشه خودم بشه بچم هیچیش نشه
وای چقدر سخته
پس چطوریه ک بعضی مادرها انقدررر بی تفاوت هستن و محل نمیدن چ بسا بچااشون تو خیابون ها میزارن
چه بساکه عزیزم توام زیاد جوگیر نشو هنوز اول راهی خشگلم
وای دقیقن از روزی که مادر شدم، برا خودم هم از خدا عمر طولانی میخام فقط و فقط برا خاطر بچم، اولویت زندگیم شده آسایش و آرامش بچم، یعنی خیلی سخته احساسات مادرانه
حساسیتتو کم کن هنوز اول راهی داغون میشی
منم بعد از نازایی طولانی مدت لطف خدا شامل حال من شد و معجزه وار باردار شدم
به قدری حالم بده که خوشحال نیستم دارم میمیرم
حرفاتو کامل درک میکنم
توکل کن به خدا و زندگی نرمال ات رو بکن
بزار دنیا بیاد ..الان توشکمته هیچی متوجه نیستی من که ازوقتی بچه هام دنیا اومدن براخودم زندگی نکردم
جفتتون از اون ور بوم افتادین.این حجم از استرست رو چه قبل و چه بعد تولد به بچت منتقل میکنی و این بده
اون طور زن ها حتی زمانی که حامله و باردار هستن هم بیخیالی این مادرای حساس هستن که تا آخر عمر بنده خدا ها عذاب میکشن عزیزم فدای سرتون هیچی نمیشه نه خودتون نه نی نی تون رو خدا حفظ کنه زنده و سلامت باشین مادر عزیز 💐💐
حساسیتت زیاده باید با مشاور صحبت کنی
یه فرایند طبیعی و عادیه
بخوای تا بزرگ شدنش همش استرس داشته باشی زندگی به کام خودت و بچه زهر میکنی
مثل منی منم استرس داره دیوونم میکنه افکار منفی هر ثانیه ولم نمیکنه هیچوقت فکر نمیکردم اینجوری بشم تو بارداری اولم😢😢😢
حالابذاربه دنیابیاداونوقت بگو😂
منم خیلی وقتا از زندگی میبرم.
دلم میخواد خودمو بکشم و از شر این زندگی سگی راحت بشم.
ولی وقتی بچمو میبینم دلم میسوزه که کی قراره بزرگش کنه کی بهش پناه بده کی مث من دوستش داشته باشه...
حالا لازم به اینهمه حساسیت و جوگیری هم نیستا
الکی وسواس به خرج میدی بابا آسون بگیر مثل قبل زندگی کن هرچی به بدنت میسازه بخور همین
