شوهرامون

اصلا مقايسه جالبي نيس.مردي ك بتونه براحتي خانوادشو بذاره كنار خانومشو هم ميتونه

ولي من شوهرم هميشه طرف منه و منو انتخاب كرده ولي خودم هيچوقت نذاشتم ذره اي بين من و خانوادش قرار بگيره

من خیلی اینو شنیدم که اگه خانواده شو دوست داشته باشه زنشم دوست داره پس درسته ؟

چه رفتارهایی داشتید که نزاشتید بین شما و خانواده اش قرار بگیره؟

آره واقعا البته دوست داشته باشه نه وابسته باشه من شوهرم خونوادشو دوست داره اما وابسته نیست اگه منو مامانش دعوامون بشه پشت مامانش ونمیگیره بگه چون دوسش دارم واقعا دخالت نمیکنه میگه به من ربطی نداره خودتون حلش کنید اما دوسشون داره مشکلی براشون پیش بیاد ناراحت میشه 

دوس ندارم به اینچیزا فک کنم .چون خودمم نمیتونم بین خونواده م و شوهرم یکی رو انتخاب کنم .مثلا اگه خونواده م یه طرف واستن و شوهرم یه طرف و بگن فقط باید یکیمونو انتخاب کنی من هر دوتاشون رو ترک میکنم چون واقعا نمیتونم یکیشون رو انتخاب کنم هر دوتا عزیزن ولی به نوع خودش.عشق به همسر و خونواده بالاترین عشقه و دو عشق متفاوت .دو مقوله جدا .نمیشه یکی رو انتخاب کرد اصلا

خب معلومه خانوادشوانتخاب میکنه اونا بزرگش کردن وبراش زحمت کشیدن منم باشم خانوادموانتخاب میکنم چون هرجوری هم باشم بازم میدونم ک پشتمن وهیچوقت ولم نمیکنن

خب مادرش جایگاه بالایی داره براش 

اما اون شوهرداره زندگیه خودشو داره

من فک میکنم شوهرم زندگیشوانتخاب کنه.ینی منو.

منم همینه انتخابم

من باشم خانوادمو انتخاب میکنم

اونم فکر کنم همین کارو بکنه

کلا ما خیلی با هم خوبیم  

منو 😃😃😃😃😃

[QUOTE=51637152]چه رفتارهایی داشتید که نزاشتید بین شما و خانواده اش قرار بگیره؟[/QUOTE]

من شوهرم تك پسر هست و شش تا خواهر.مسلما اونا حساسيت هاي خاص خودشون روي برادرشون داشتن اخه هميشه اين ي برادر همه جا كنارشون بوده

خواهرهاي بزرگتر فوق العاده زياد هوامو داشتن و من تا به الان ك سه سال ميشه ن بي احترامي ديدم و ن بي احترامي كردم ولي خواهر اخريش ك همسن خودمه خيلي حسادت ميكرد😅شوهرمم خيلي روي من حساس بود و ميديد من در مقابل رفتاراش منطقي رفتار ميكنم خيلي خوشال ميشد و بيشتر اومد طرفم.يبار ك خواهرش مثلا خواست حال منو بگيره ي حرفي زد ك شوهرم جلو همه كشيد توي گوشش و اون زمان من سريع گفتم اين چ كاري بود و اين ي صحبت بين خانوما هس و شما نبايد اينكارر ميكردي  و ارومش ميكردم.درحاليكع شوهرم همش ميخاست بازم بزنه بهش و من جلوشو گرفته بودم.بعد از اين جريان شوهرم همش ازم معذرت خاهي ميكرد ك خواهرش اينطوري گفته وبين خانوادشونم شده بود نقل زبونشون ك من چطور رفتار كردم مقابل اينكار خواهرش و همه تعريفم ميدادن.بعدم نشستم با شوهرم صحبت كردم ك شما هميشه رابطه صميمي داشتي با ابجيت وهواشو داشتي و الان شايد خلات رو حس ميكنه و كاري كردم اجازه بده ابجيش بياد عروسي(درحاليكع همه خانواده شده بودن و ميكفت حق نداره پاش بذاره توي عروسي من)/بعدم بيماري مادرش شد و شايد حس ميكرد من اذيت بشم ب مادرش برسه و زماناي ك ميخاست ببره دكتر مادرشو كلي تفريح واسم فراهم ميكرد ولي زماني ك ديد هيچوقت خم ب ابرو نميارم با رضايت انحام ميده..خلاصه اينكه الان طوري شده ك شوهرم هميشه ميگه تنها زني هستي ك حسادت توي جودت نديدم.با اينكه ازدواج با ي خانواده شلوغ و پدر و مادر مسن سخته شرايطش ولي ب نظرم ارامشي ك ميشه توي زندگي داشت فقط ب رفتارهاي خانوم خونه بستگي داره

خودتون ب عنوان ی خانوم چی فکر میکنید؟چرا خودت رو توی این موقعیت قرار میدی؟

انتخاب رنگ یعنی چی؟اینکه پسری بر فرض همسرش رو بیشتر از مادرش دوست داشته باشه،شما ب عنوان مخاطب بیطرف ب عنوان کسی ک مادر هستید یا ی انسان عادی ک ماجرا رو از بیرون نگاه میکنید چ برداشتی میکنید؟

هم مادر شوهرتون و هم شما باید ب حق انتخاب بدیهی شوهرتون واسه انتخاب لباس برای بدنش احترام بگذارید و نظرتون رو بهش تحمیل نکنید ک کار هر جفتتون اشتباهه،نمیدونم منظورتون از الویت چیه؟ولی قبول دارم ک یک آقا شاید سری ترین و شخصی ترین مسائل زندگیش رو برای همسرش میگه ک هیچ وقت مادرش تا آخر عمرش هیچی از اونها نخواهد فهمید،یعنی شوهرتون پیش شما بشینه مادرش ناراحت میشه؟شاید شما حساسید