قسمتی از داستان زندگی من

نمی دانم این جمله دوستت دارم خیلی من را منقلب کرد 

بعد از کمی رفتم به یکی از دوستام که انجا بود گفتم بهاره اندی به من گفت دوستم داره

بهاره هم گفت ولش کن مسته تو برقص و خوش باش

بعد از این مهمانی دوباره هیچ خبری از اندی نشد من هم تماس نگرفتم 

راستش را بگم انموقع یک اقایی را خیلی دوست داشتم و اگر وقتی داشتم ترجیحم او بود 

تو اردیبهشت 93 اقایی خیلی دوست داشتم رفت کانادا من هم چند روزی گریه کردم

یکی از دوستام پیشنهاد داد فیلم ببینم تا فکر نکنم و چند تا فیلم بهم معرفی کرد من هم اسم فیلمها را به چند نفر اس ام اس کردم یکیشون همین اندی بود

تا اس ام اس زدم اندی زنگ زد و در مورد فیلمها حرف زد 

خلاصه بعد از آن پیشنهاد داد خانه مان که نزدیک است برای کوه بیاد دنبالم و من ماشین نبرم

من هم قبول کردم پنجشنبه ها میامد دنبالم 

بعد چند شب وسط هفته رفتیم پارک پردیسان پیاده روی

و یکبار پیشنهاد داد با مامان و باباش برویم شمشک

من هم قبول کردم

پدر و مادرش عالی بودند

مادرش المانی است و پدرش دندانپزشک

الان وقتی فکر می کنم چرا رابطه ما ادامه پیدا کرد 

دوتا دلیل دارم پدر و مادرش (شاید بگم کلاس خانوادگیش)

برای من که از یک خانواده معمولی بودم رفتار و حرف زدن و منش انها مثل تو فیلمها و کتابها بود

مادرش مدرس زبان و ادبیات المانی و انگلیسی بود که البته هردوشان بازنشسته شده بودند

کمی دوستیمان بیشتر شد 

تقریبا هر شب میامد دنبالم برویم پیاده روی و برام یک بسته پاستیل می اورد

من پاستیل دوست ندارم البته نگفتم و باز می کردم خودش می خورد

14 و 15 خرداد با هم رفتیم شمال 

خیلی خوب بود البته قسمت بدش در شروع ان بود چون وقتی امد دنبالم مست بود و من ترسیدم خودم رانندگی کردم

شمال که بودیم من گفتم دوست دارم ازدواج کنم 

باز هم دوستیمان ادامه داشت

انها قرار بود تو ماه تیر بروند المان و تا اخر تابستان بمانند

قبل از رفتن من رفتم خانه شان برای خداحافظی و انجا به من گفت با من ازدواج می کنی؟

من با تعجب نگاهش کردم و گفتم چرا اینقدر زود از من خواستگاری می کنی؟

گفت اخه تو گفتی می خواهی ازدواج کنی

من هم گفتم باشه

بعد از اینکه از المان امدند

در ابان 93 ما ازدواج کردیم