قطع رابطه با خانواده شوهر

نکن این کارها عزیزم.آدم هر چقدر بد باشه بلاخره خانواده شوهرت هستن.ببخشید رک و بی پرده حرف می‌زنم ما اینجا همه خواهریم  

آیا خودت دوست داری که شوهرت با خانوادت قهر کنه؟

بخدا قسم دنیا هیچ ارزش نداره.حالا با همه میخوای قهر کن اما خانوادت و خانواده شوهرت تحت هیچ شرایطی باهاشون قهر نکن.فردا بچه هات دلشون میخواد مامانشون با خانواده پدریشون مهربون باشه.در ضمن شوهرت هم بیشتر عاشقت میشه و بهت احترام میزاره به خودت و خانوادت.خواهش میکنم جواب بدی هرکسی با خوبی بده.بلاخره اگه شوهرت دوستش داری این هم پسر همون خانوادست.عزیزم کینه ها بزار کنار هرچند سخته اما زمونه اکثر ادمارو غیرقابل تحمل و بد و شر تحویل اجتماع داده حتی نمیدونی چرا باهات بدی میکنن ولی توکل بر خدا کن .خوبی کن و به دجله و دریا بنداز   

مثل من منم رفت وآمد ندارم 

من وقتی میبینم همسرم باهاشون حرف میزنه صدای تلوزیونو بلند میکنم نشنوم چی میگن یا حواسمو پرت میکنم 

توام حواستو پرت کن چون خودت اذیت میشی فقط

مفصله بخوام تعریف کنم اینجوری بگم که شروع کننده خودش بود 

توهین میکرد فوحش میداد هم به خودم هم به مامانم 

همیشه خودمو نگه میداشتم که چیزی نگم تا حرمتا از بین بره 

تا این که رفتیم خرید عقد من به بدبختی پول جور کردم برای خرید از قبل هم به شوهرم گفته بودم هر چیزی که دیدی بهت میاد بردار نیگا به قیمت هم نکن 

خلاصه خریدای شوهرم انجام دادیم رسید نوبت من مادرش چون مخالف بود و خرید منو انجام نده دعوا راه انداخت بعد من یه لباس محضری انتخاب کردم دوتومن بود یعنی از تموم خریدای شوهرم کمتر بود پولش تو‌گوش شوهرم می‌گفت مگه چه خبره این قیمت دو متر پارچه بره بگیره خودش بدوزه 

بعدم که کلا نگرفت 

بماند که فردای اون روز صبح ساعت ۷زنگ زده بود به مامانم در مورد من چرت و پرت گفته بود تمومه حرفای الکیش هم زن داداش بیشعورم شنیده بود و همینم شد که اون عوضی نشست زیر پای مامانم و داداشم نزاشت مراسم بگیرم 

این یه نصف کاراش هم نیست که گفتم اگه بخوام بگم باورت نمیشه 

آخرش هم شوهرم دید اینجوری داره رفتار می‌کنه راضی نمیشه گفت کلا خطتو عوض کن بدون خانوادم عقد میکنیم منم از ته دل قبول کردم از اون موقع هم هیچ رفت و آمدی ندارم 

سخت که اره ولی سعی کن بی تفاوت باشی من انقد ازشون بدم میادمخصوصا مادرشوهرم انقد حساس شده بودم بعد از اینکه همسرم قطع می‌کرد دعوا میکردم و به قهر ختم میشد ولی دیدم اونا که براشون زندگی من مهم نیست اصلا تصمیم گرفتم دیگه اهمیت ندم خودمو بزنم به نشنیدن

خب دقیقا راست میگی سخته اما قهر نکن عزیزم.فقط کمتر برو‌ و اگه هم جایی میبینی اونارو

 در حد سلام و احوالپرسی...اینجوری اعصاب خودت و شوهرت آروم تره.منظورم اگه عیدی بشه یا عیادت مریضی فقط برو و زود برگرد.امتحان کن چقدر آروم میشی.تو خوبی کن در مقابل بدی هاشون.ببین چقدر روحیه ات بهتر میشه