من خودم دیگه برام هیچ اهمیتی نداره دیگران پشت سرم چی میگن و دربارم چ فکری میکنن.... میخوام خودم باشم و دیگ برای اینکه دیگرانو از خودم راضی نگه دارم خودکشی نکنم
نظر دیگران
هیچی حساسیتم بیشتر شده اتفاقا
من از همون اول که بچه بودم حرف های بقیه اهمیت زیادی برام نداشت
الآنم همینطورم
رفتار خانواده همسرم
یا حتی بعضی از رفتارهای همسرم
دیگه اصلا برام مهم نیست به بی تفاوتی رسیدم و واقعا خندم میگیره که قبلاً چقدر خودمو اذیت میکردم
تغییری نکردم چون قبلا هم همه چی به کتفم بود الانم همونم فقط الان ارادم قوی تر شده
نظر دیگران که از همون اول برام مهم نبود، ولی الان فکر میکنم باید بیشتر پیش نزدیکانم باشم بشون سر بزنم باهاشون باشم، و اینکه خاک تو سر من چقد الکی ناراحت بودم که همسرم پنج روز تو هفته نبودش کاشکی الان پنج روز نبود، چقد گریه میکردم و غصه میخوردم
دلم می خواد این مهربونی بیجا و سادگیم رو هم از بین ببرم اما نمی تونم، یعنی یکی از سره کوچمون رد شه چیزیش بشه من نگرانش میشم و براش گریه می کنم اینطوری خیلی ها بهم اسیب زدن اما نمی تونم اصلا از بینش ببرم خیلی ساده م و مهربون دوست ندارم ابنطور باشم اما نمیره این حس لعنتی
چند سالته؟ من خیلی دیر به این نقطه رسیدم ولی حالا که رسیدم بهش عالیه عالی
