این دیدگاه که من خودم زندگیم ، خانواده ام ، شرایطم ، اتفاقات و آدم های مهم زندگیم رو قبل از به دنیا اومدن انتخاب کردم تا درس هایی رو که لازم دارم رو یاد بگیرم و رشد کنم ، به من خیلی کمک کرده . از این دیدگاه پیدا کردن دلیل اتفاقات زندگی و درس هایی که باید ازشون یاد بگیریم و خودشناسی اهمیت زیادی پیدا می کنه ، که تو خیلی از ادیان و حتی اسلام هم یکی از راههای رسیدن به خداشناسی هست .
با این دیدگاه ، بی عدالتی و حتی عدالت وجود نداره . در ضمن عدالت و بی عدالتی خدا شاید یک مفهومی باشه که فقط ساخته و پرداخته ذهن من و شماست ، شاید خدا نه عادل هست و نه غیر عادل ، شاید خدا فراتر از همه اینها باشه
منم یه مدت خیلی به این چیزا فکر می کردم.
چون ادم ها در شرایط متفاوت خلق میشن و درسته انتخابهاشون تو همون شرایط می تونه باعث بهتر شدن یا بدتر شدن بقیه زندگی شون و حتی از یه دیدگاهی, آخرتشون باشه.
اما مشکل اینجاست که گاها همون شرایط تو نوع دیدگاه آدم ها و انتخابهاشون تاثیرگذاره.
این پارادوکس منه.
با این حال این و می دونم که از قصد آدم ها در دسته ها و شعبه های مختلف آفریده شدن تا نیازهاشون و به کمک هم تامین کنن و چرخ دنیا بچرخه. اگه همه مثل هم بودن هیچ فعالیتی انجام نمیشد.
این تضاد و تفاوت ها خودش لازمه تلاش و تکاپو و چرخشه.
مثل آهن رباها.
اگه همه از یه قطب باشن هیچی رو هیچی بند نمیشه. اما اگه از قطب های متفاوت باشن هم و جذب می کنن.
من اصلا درک نمیکنم
به این عدالت شک دارم
ولی بازم شکر
اگه منظورت از نعمت پولداریه... که باید بگم حدیث داریم هیچ مالی روی هم انباشته نمیشه مگر اینکه حق مظلومی پایمال شده باشه، پس در واقع ثروت زیاد نعمت نیست، نتیجه در نظر نگرفتن خمس و زکات و انفاق و یا حلال و حرومه...
فرض کن رئیس یه ارگان باشی یه امضای نا به جا میتونه همه مالت رو حروم کنه... شاید اصلا با پارتی رئیس شده باشی آیا مالت حلاله؟؟ و خیلی شایدای دیگه
نگهداری ثروت هنگفت ایمانم متزلزل میکنه
حالا چند تا مثال میزنم مثلا از نظر فرهنگ ما(جدا از دین ک اسراف خیلی گناه بزرگ و حرامیه)ریختن غذا خیلی بده کسابی رو میشناسم ک ثروتمندن و غذای اضافه اشون رو دور میریزن چون در کلاسشون نیست فردا همونو بخورن درسته ثروتمندن ولی بهای ناسپاسیشون میپردازن
اینجوری ک مشکلات بزرگ دارن و مرتب در حال رفو کردن وضع تربیتی بد بچه هاشونن
یا فوق العاده مغرورن و فک میکنن آسمون سوراخ شده خودشون افتادن پایین در حالی ک الان گیر کسایی افتادن از خودشون بدتر یا هزارتا چیز دیگه در حالی ک کسی ک ندونه حسرت زندگیشونو داره
سوال منم هست
امروز داشتم یه برنامه میدیدم اسباب بازی برای بچه های میلیونر.بعد این بچه ها رو با بچه های جنگ مقایسه کردم.گفتم اخه این چه عذالتیه یه بچه در ناز و نعمت که اسباب بازیش صدوپنجاه میلیونه یه بچه از ترس موشک و خمپاره داره میلرزه😢
عزیزم خداوند عادله...
ولی دامنه و بستر عدلش، دو دنیا است... یعنی هم این دنیا، هم برزخ و هم قیامت...
خداوند جبار و جابره... یعنی جبران کننده است.
خوبی ها و بدی ها رو جبران می کنه.
اگر کسی سختی هایی کشیده براش بالاخره جبران می کنه. برای انتظار دیدن عدل خدا باید تا قیامت صبر کنیم...
این پذیرشش واقعا ایمان قوی می خواد.
اما علمای بزرگ و عرفا میگن هر کسی در هر بستری، که برای به کمال رسیدنش بهترین هست، به دنیا میاد... پس من و تو اگر هر مشکل و عیبی داریم چه خانوادگی، چه جسمی، چه هر چیز دیگری... این بهترین بستر برای به بالاترین درجه ی کمال رسیدن ماست... حالا کیست که از این فرصت بهترین بهره رو ببره.
من خودم به دو دنیا اعتقاد دارم.
ولی واقعا قبول دارم ادم گاهی کم میاره...
البته من از عدالت خدا هییییچ شکوه ای ندارم.
از سختی روزگار گاهی امونم بریده میشه.
یه چیز دیگه .... دوتا میوه فروشی بود تو یه خیابون ... یکیش خیلی بزرگ بود و شیک و ظاهرش خووب بود و کلی مشتری داشت ... اما اونیکی مغازه کوچیک بود و صاحبش به ظاهر نیازمند میزد نسبت به اون یکی اما مشتریش خیلی کم بود ... یکی گفت اخه چا اینجوریه این با این همه سرمایه و پول وضعش اینطوری اونیکی ک نیاز داره مشتری نداره ... بعدها مشخض شد ک اون پولداده بچه ی مریضی داره ک بیماریش لاعلاحه و خیلی دکتر و اینا میره و خرج میکنه و همیشه هم میگفته کاش پولی تداشتم اما بچم سالم بود اما اونیکی خیلی زندگی ساده ای داشت و سالم و با پولی ک درمیاورد زندگیشون میچرخید ....
ما همیشه ظاهرو میبینیم ...
خب ببین اولا اینکه خیلی از انسانها تونستن شرایط و مسیر زندگیشون رو تغییر بدن.انسان اختیار داره..قدرت تعقل و تفکر داره..حجت های آشکار و پنهانی که خدا بهش داده رو میتونه استفاده کنه که به سعادت برسه..چه دنیوی چه اخروی...خدا خودش میگه اگه از مال دنیا میخواین بهتون میدم و اگه آخرت رو میخواین بازم میدم..ولی آخرت بهتره..لازمش فقط تلاشه..این دنیا خیلی کوتاهه...اما چون اونقدر عمر کوتاهه که نمیشه هرکسی نتیجه اعمالش رو همینجا ببینه اون دنیایی هم هست..تا گناهکارا و ظالما به سزای اعمالشون برسن و عدالت خدا اینجوری محقق میشه..یکم تو دنیا و بیشترش در آخرت..دنیا مزرعه آخرته..
من خودم دوران کودکی و نوجوونیم خیلی سختی کشیدم...
کسی باورش نمیشه سنمو که میگم
حالا هم از نظر ظاهری و هم از نظر برخورد اجتماعی
همه ی امید من از بچگی فقط و فقط ازدواج بود
که دممو بذارم رو کولم و برم خونه شوهرم
ازدواجم به مشکل برخورد و با کوهی از ناراحتی جدا شدم
ازدواج دومم کاملا عاشقانه بود برام،فکر میکردم طرفمم همینجوریه
ولی رفته رفته دارم متوجه میشم که شرایط من تو زندگی دلیل انتخاب من بوده...
مثلا همون سختیایی که کشیدم همون ازدواج ناموفقم
بعد ازدواجم که متوجه خیلی کمبودا و بی انصافیهایی شدم که خانواده ی شوهرم بهم ثابت کردن دقیقا دلیلمون همون تحمل و زجر کشیدنات بوده.
یعنی فکر کنید من برای ارامش و تغییر زندگی و شرایطم ازدواج کردم،بعد اون طرف بخواد زندگی سختشو با من شریک بشه چون تجربشو دارم
دقیقا همینطوره.
هر برحه از زندگی یه جوره.
دوست عزیز شما از کجا میدونی اونی که ثروتمنده دردی داره یانه؟ (البته منظورم این نیست که تمام پولدارا بد بخت هستنااا.)
به نظرم باید فقط توکل کرد به خدا و تلاش کرد.
انشالله هر چییی خیره براتون پیش بیاد
