دوستان من یه دختر دارم که مرداد ماه 3سالش میشه.تصمیم داریم تا مرداد سال آینده اقدام به بارداری کنم.
چی بگم...خیلی مرددد بودم خیلی که فرزند دوم آره یا نه الانشم به خاطر خیلی مسایل یه وقتایی میگم نه!راستش میخوام خودم رو آماده کنم و اگه مشکلاتشو تونستم قبول کنم و تونستم مسئولیت خرج و نگهداری و تربیت و....جفتشونو جوری که در حقشون اجحاف نشه بپذیرم اونوقت باردارشم
حالا دلیل دودلیم.من کارشناسی ارشد دارم و تا قبل از بدنیا اومدن دخترم کار میکردم.ساعت کاریم تا 4 بعد از ظهره.برای رفتن سرکار حتی با داشتن همین دخترم مردد هستم.با داشتن دومی که اصلا نمیتونم برم!از طرفی کمبود یه خواهر یا برادر رو تو آینده اول واسه دخترم بعد واسه خودم حس میکنم.حتی برای الانش.خودمو نگاه میکنم که چه دنیای شادی با برادر کوچکترم داشتم....
خلاصه بقیه دقدقه های فکریمو خودتون بهتر میدونین.اینکه کار آدم ده برابر میشه وقت واسه خودم نخواهم داشت سختیا دوباره روز از نو روزی از نو احساس حسادت بچه اول و سرخوردگیش تامین مالی تو این وضعیت اقتصادی.....
خلاصه هرکی تجربه فرزند دوم خوب و بد داره راهنمیم کنه لطفا شاید برای خیلیای دیگه هم مفید باشه
حسرتش به دلم مونده،
که یکبار نمازی قسمتم بشه ،
بدون یادی از دنیا ؛ پر از یاد خدا !
دلم به دو رکعتش هم راضیست ...