هرکس حوصله داره تاپیک بخونه بیاد بخونه خوشحال میشم نظرشه بگه اگه بیاید یه دقیقه وقت بزاریدبخونبد

تا حالا شده دلتون برای فامیل هاتون تنگ شه من یه عمو زن عمو دارم چند سال از پور مادرم بزرگترن ۲۰ سال ایناعموم الهی شکر پولدار پدر من متأسفانه عاقل نبود ما هم کلی پول داشتیم اما به منو مادرم اجازه حرف زدن دخالت نمیداد همینکه دهن باز میکرد مامانم زنگ میزد به مادربزرگم می‌کشوند میاورد خونمون یه جورایی مارو مینداخت بیرون کلی آپارتمان ماشین حساب بانکی همه رو بخشید به این اون چیز زیادی نماند برامون اما الهی شکر کم پیش میا د میره ما هم دخترهای منو خواهرم کم توقع هستیم خودمون تلاش میکنیم زندگی بسازیم از کسی انتظاری نداریم عموم هم کمک میکنه  نه به ما به همه بگذریم ازاین من از بچگی عاشق خونه عموم بودم کنار شدن کنار دخترهاش پسرهاش مثل خواهر برادر واقعا لذت میبردم اما اونا بچه هاش بیشتر تلفن بزنم خیلی خونگرمن اما چند سال هفت سال رفت امد نمیکنن یه دفعه برای عید عموم گفتش میان خونمون برای نیم ساعت انقدر ذوق کردم بدوبدو رفتم از سوپری سرکوچه نشکافه بهترین شکلات خریدم اشک شوق توچشمام بود بچه هاش با من زیاد صمیمی نبودن نه خیلی گرم نه خیلی سرد بعضی وقت ها یهو با ادم خون گرم مهربون بعضی وقت هام سرد بی روح رفتار میکنن من دوست زیادی ندارم فامیل خودمو ترجیح میدم به غریبه اما اونا مثلا یکبار یادم دختر عموم ازدواج کرد بود گفتش دوست داری بیا خودش خواست منم دانشجوم خرج خودم زیاده رفتم یه کادو کوچولو گرفتم بعد گفت کار پیش اومد باید برم باشگاه فردا با دوستان شوهرش میرن مسافرت های گروهی یا کرونا بهانه کردن یا خیلی چیزها نخواستن میدونی از چی میسوزم فقط فقط با شخص منه این رفتار مثلا پسرعمو اونی یکی تو کوچه ما تولد گرفته بودن پارتی بزرگ اینم بود یا دختر عمه ام دخترش معمولی هستن اما میرن میان مهمونی فلان دختر فامیل دور پدریم رفیق فابریکشکنونه  اما من فقط تو اینستا میبینمتون اگه قرار باشه ببینمشون خیلی به خودم میرسم یه موقع جلو اشنا همسایه ها دوستاشون خجالت نکشن اگه الان زنگ بزنم بگم کمک مالی میخوام سریع میریزن اما من خیلی دلم براشون تنگ شده من خودشون دوست دارم چی بگم