سلام ترو خدا تا آخر بخونید و دوستانه کمکم کنید شرایطم روحیم خیلی بده ..
هفت ساله ازدواج کردم اومدم شهرستان و دور بودم همیشه از خانوادم منم مشکلی نداشتم با این موضوع یه دختر چهار ساله دارم دو ساله خیلی عذاب میکشم از دست مادرش و فامیل های مادرش پدر شوهرم آدم خوبیه توی یه محله هستیم همیشه به هر نحوی شده دخالت کرده تو زندگیم اصلا نمی آره ما تصمیم بگیریم برا زندگیمون انگار اون شوهر منه هزار بار شنیدم پشت سرم حرف زده هر دفعه هم به شوهرم میگفتم من ظرفیت متلک ندارم ناراحتم میگفتم مادرمم مثل مادر خودت اون دلسوز توعه اگه دلسوزه چرا آنقدر عصبیم کرده خیلی خستم شبها با قرص خواب می‌خوابم شوهرم همه جوره هوادار مادرشه انگار اون زنشه نمی‌خواد بفهمه دیگه زن گرفته کسی حق دخالت نداره تو زندگیش منم دیگه رسیدم به ته خط قهر کردم اومدم مادرش زنگ زده به مادرم میگه دخترت دیوانس پسر منم دیوانه کرده مادرم گفت دختر من سالم بوده شما روانیش کردید و خلاصه بحث پیش اومده الان شرط گذاشتم باید از اون شهر بریم شوهرم مثل همیشه جوابش نه و طرف مادرش 🥲 خیلی خستم پدر مادرم میگن همه جوره پشتت هستیم ... شوهرم یه پیامک هم بهم نداده سه روزه انقدر بی تفاوته خیلی جر و بحث تو زندگیمونه شوهرم گفته به مادرش من اونقدر جر بحث میکنم دیونش کردم منم گفتم هفت ساله دارم باهات زندگی میکنم چیزی ازت درخواست کردم همیشه بهترین بودیم دو ساله شدیم هم محله مادرش آنقدر متلک انداخت روانیم کرده شوهرمم پشتم نیست ... الان بنظر شما من چیکار کنم اگه پیام داد ؟ یا اگه نداد بازم چیکار کنم من خیلی خستم دوس ندارم دیگه به اون زندگی برگردم اما طلاق هم نمیتونم بخاطر دخترم. کمکم کنید
