البته که اوضاع ازدواج سخت شده در کشورمون ...اما با توجه به مجردین اطرافم و اونایی که دیدم اینها را میپرسم:
آیا برای ازدواج منتظرید معرفی بشین یا خودتون را به افراد معرفی میکنین؟ معرفی یعنی معاشرت کردن و دیده شدن (منظورم این نیست برید بگین بیا منو ببین و من کیس ازدواجم)
آیا امپراطوری رابطه بلدین؟
یعنی تا یک کیسی میاد و یه پسر ساده است چون جذاب نیست بیخیالش میشین یا زمان میدین دو سه جلسه؟ شاید همون پسر ساده، درونگراست و یخش باز بشه خیلی خوش بگذره بهتون...
آیا جذابیت های زنانه خودتون را دارید یا اونقدر درگیر پول در اوردن هستین و کار و شغل هستین که وقتی برای لطافت و زنانگی ندارید؟ ففط شاغل ها نه ها ... حتی یه خانم بیکار که تو خونه زیاد می مونه و بیرون نمیره و سفر نمیره و ...هم همین هست...رسیده به سکون و رکود! رخوت گرفته و زنانگی اش مُرده ...
آیا مردستیز نیستین تو ناخودآگاه تون؟ مردا را فراری بدین؟ خشن برخورد کنین و طرد کننده؟
آیا بلدین قشنگ صحبت کنین؟
اینا همه موثره