متاسفم که از دستت دادم.
با اینکه کنارمی ولی میدونیم که هیچی مثل قبلا نیست. دلم تا آخر دنیا برای هر نگاهت تنگ میشه
کاش هیچوقت سر راهت قرار نمیگرفتم
با خودم میگم من همیشه مقصر نبودم. واقعا نبودم. . ولی انقدر تا ته این سیاهی رفتم که هر دومونو غرق کردم.
ما کوچکترین شباهتی به هم نداشتیم اما میدونم با تمام وجودم سعی کردم تورو بپذیرم . پذیرفتم .
تو بهم نشون دادی دوست داشتن کسی چقدر میتونه عمیق و واقعی باشه. همه ی تصویر های خوب دنیارو با تو دیدم.
زمان بهم فهموند اونقدرا هم بی نقص نیستی.
تک تک حس هارو توی قلبم نگه میدارم و تورو به دست تقدیر میسپارم.
اون دختری که عاشق تو بود عاشقت میمونه . عاشق تصوری که از تو توی گذشتش داشت.
اردیبهشت 1403
