خیلی دوست دارم بدون ارایش برم بیرون ولی زمینه صورتم قشنگ نیست ابروهامو که حتما باید قلم بکشم ضد افتابم که حتما باید بزنم یذره ام ریمل میزنم تا شبیه روح نشم
بعد دوستم هروز منو همینجور تو دانشگاه میبینه بعضی وقتا بدون ارایش میاد نگاه میکنه به من میگه چقد بدون ارایش بودن خوبه بعد دستشو میماله صورتش بعد نگاه میکنه به من میگه تو زشتی اینو درک نمیکنی همش باید ارایش کنی خودتو قایم کنی
البته راستم میگه یبار بدون ارایش بود باهم بیرون بودیم همه بهش تیکه مینداختن و میگفتن خوشگله اونم هی میگفت صورت بی ارایش من صدپله از با ارایش تو بهتره درحالی که خیلی شلخته شده بود
خوشبحالش زیباست واقعا دیگه خسته شدم از این ارایش کردنه
