واقعا فهمیدم من لاشیا رو به خودم جذب میکنم

باید بگی جذب لاشی ها میشی

جذبش شدی ن اینکه جذبت بشن این مهمهه

کجای کاری من اسکول جدب خودم میکنم

هر کی اومده سمتم اسکول بوده 

البته خداجونم قول داده بهم دیگ ادمای عاقلو با شخصیت بفرسته سمتم آمین

آمین 🥲😂

💋❤️

نگوو 

ببین بگو در گذشته شانسم توو عن خوابیده بود

ولی خداروشکر از این ب بعد شانسم توو عسل خوابیده 

بر میگرده به طرح واره هات، برو طرح واره هات رو بشناس بعد دیگه انتخابات درست میشن و قبل از اینکه به طرحواره هات آگاه نشدی اصصصلا ااااا آدمی رو برای رابطه طولانی یا ازدواج انتخاب نکن 

برای شناخت و البته حل کردنش 

باید رفت پیش روانشناس

؟؟

من روانشناس یا مشاور نیستم اما در مورد طرحواره ها و... بابت علاقه شخصی خوندم 

ی مثال بزنم در مورد همین که میگی همیشه لاشیا رو به خودت جذب میکنی

مثلا (صرفا مثاله سوتفاهم پس نیاد) شما داییت رو توو بچگی خیییلی دوست داشتی، داییت شما رو زمان بچگی می‌برده پارک، برات کادو میخریده، باهات مهربون بوده و هر چیزی که لازمه یک بچه داییش رو دوست داشته باشه 

مثلا داییت شما رو می‌برده پاکر برات بستنی میخریده در عین حال توو پارک دختر ها رو دیدی میزده یا ی کاری که مصداق لاشی بازی هست رو انجام می‌داده 

شما داییت رو دوست داشتی و هرررررر ویژگی ای که داشته رو ناخودآگاه دوست داشتی 

از جمله لاشی بودن

من پدرم رو خییییلی دوست دارم اما در مقام پدر آدم بسیار خوبیه و شاید نتونه ی مرد با ویژگی های پدرم همسر خوبی برای من باشه 

من چون توو طرحواره هام پدرم رو دوست داشتنی ترین مرد میدونم ناخودآگاه جذب مرد هایی میشم که شبیه پدرم هستن در حالی که در مقام همسر برای من مناسب نیست 

برای همین میگم حتما قبل ازدواج طرحواره هات رو بشناس 

دیدی خیلیا با اینکه اخلاقای شبیه به‌هم دارن، اما با همدیگه نمی سازن، بابت اینه که طرف میره یکی رو انتخاب میکنه که شبیه مامان یا باباش یا حتی خواهر و برادرش هست، این آدم ممکنه پدر یا مادر خوبی باشه اما لزوما همسر خوبی نیست 

بله، درمانش اصلا راحت نیست، البته هر طرحواره ای نیاز به درمان نداره و بسته به شدت داغون بودن طرحواره باید درمان بشه 

درمان شدنش درد داره، اینطوریه که تو باید خاطرات بد گذشته رو به یاد بیاری و بعد از ذهنت پاک کنی

باید برم پیش روانشناس

چون من حس میکنم بشکل عجیبی این طرحواره ها دارن ب زندگی من لطمه میزنن

خودم میدونم ک در حق خود بچگیام خیلیییی کم لطفی کردم

بعد از هر ضربه ای ک خوردم 

فراموشی رو در میش گرفتم

و الان بعد این همه سال دارم زجر میکشم

در برابر احساسات فراموشی بزرگترین اشتباه، چون هیچ حسسسسی فراموش نمیشه، میره توو ناخودآگاه و هرازگاهی خودش رو بروز میده 

دیدی ی وقتایی حالمون خیلی بده اما نمی‌فهمیم چمون شده، ملت میگن واااای غروب دلگیر جمعه و.... 

نه اصلا غروب دلگیر جمعه نیست، همون حسا های سرکوب شده ای هست که خودش رو میخواد بروز بده اما چون ما سرکوبش م کردیم یادمون نمیاد برای چی ناراحتیم 

حس فراموش نمیشه هرگز 

اینکه میگن مثلا وقتی ی رابطه رو کات کردی برو خودت رو سرگرم کن، بهش فک نکن تا یادت بره و... چرت و پرت ترین و آسیب زا ترین کار ممکنه 

یا مثلا ی بچه میخوره زمین گریه میکنه سریع بغلش میکنن میبرنش ی جای دیگه ی خوراکی میدن دستش که حواسش پرت بشه، اینا همش غلطه 

اگر دقت کنی اون بچه هر چند دقیقه ی بار باز ی بغض کوچیک میکنه از درد زمین خوردن، چون حسش داره سرکوب میشه ولی هی میاد توو ذهنش 

ما هم همینطور میشیم، شاید با خوراکی که میدن دستمون آروم بشیم اما سرکوب میشیم و عواقب بدی داره