من همونم که پدرشوهرم وکیل بود +++ ضبط صوت دایی شوهرم

خب دیگه عزیزم مشخصه اونخونه ای هم که سه دنگش به نام شوهرته دراصل واسه پدرشوهرت بوده ،عشقش کشیده سه دنگ به نام پسرش کرده یعنی عملا همسر شماهیچچچچچی نداره.بعدتوهم هنوز سر زندگی نرفته تودوران عقد که خوش خوشانه دادگاه. و دادگاه کشی؟؟؟!!! لج و لجبازی! 

یادمه تویکی از تیپیکات کفتی ۳۳ تا پرونده شکایت داشتی

به نظر خودت این زندگی .زندگی میشه؟ 

از من میشنوی قیدشو بزن.من زیاد تواطرافیان دیدم بااین حجم از کینه و اختلاف الانم طلاق نگیرید دوسال دیگه نه پنج سال دیگه نه بالاخره ده سال دیگه میگیرید.بهت قول میدم فقط تورو خدا یک یادوتا بچه رو بدبخت نکن.

نترسونش گناه داره 

اتفاقا اگه برگرده میتونه قطع رابطه کنه و زندگیشو بکنه 

همه زندگی ها مثل هم نیست که 

اتفاقا همه با هم اختلاف دارن ولی ایشون بچه بازی در آورده 

اگه ازش شکایت کنم بخوام پرینت خطشو بگیرم مبشه؟

ببین اگه زندگیتو شوهرتودوست داری اینقدر درگیر مال و منال شوهرت نباش خونه و هر کوفت و زهر مار دیگه ای با جنم زن و مرد با همراهی همدیگه دوباره بدست میاد ..پس قبول کن همون خونه اجاره ای رو برو دست به دست شوهرت بده و زندگیتو بساز ...با طلاق فکر نکن اوضاع گل و بلبل میشه 

دقیقا...انگار هنره تا تقی به توقی میخوره راه دادگاه رو پیش بگیری ....انگار زندگی همه گل و بلبل بوده از اول 

ببین من وقتی ازدواج کردم به شوهرم گفتم هیچی از خانواده ت نگیر. خودمم جز کادوهای مرسوم چیزی نگرفتم و یه کوچولو وسایل جدید مادرم برا خودش خریده بود تازه، اونارو داد به من

یعنی گفتم حتی جهاز به عهده والدین من یا والدین شوهرم نیست و فقط به عهده شوهرمه.

شوهرمم ترم یک دانشگاه تازه رشته ش رو تغییر داده بود و یه مغازه کوچیک داشت. 

من اما مصمم بودم سر این تصمیم چون معتقدم درستش همینه. 

شاید باورت نشه لذتی که استقلال داشت، هیچی نداشت برام. سختی خاصی نکشیدم با کوچکترین مایحتاج شروع یه زندگی. مشترک رفتم سر خونه و زندگیم. یه خونه خیلی معمولی اجاره کردیم با کابینت های فلزی (البته مرتب)

تلویزیون، کمد و خیلی چیزارو نخریدم. الان خداروشکر نمیگم خونه دارم یا بالاشهر میشینم اما همه چی دارم. مبلمان و تخت و تلویزیون و خیلی چیزارو خریدم، ولی اون تایم حاضر نشدم زیر بلیط هیچ کس برم. البته من دلسوز خانواده ها هم بودم. ولی اصلش عزت نفسم بود. 

میدونی استقلال چی میاره برا آدم؟ عدم دخالت طرفین. 

شما باید هرجور شده همسرت رو از زیر بلیط پدرش بودن جدا کنی. بهش نگو پدرت فلانه. بگو خودت بزرگ شدی دیگه بسه

و تو همه سختی‌ها کنارش باش. 

3دنگ خونه رو بفروشید برید همون پول یه خونه کوچیک بخرید. 

کسی که میزنه سر زنشو میشکونه یعنی روانیه چرا با همچین روانی اصلا ازدواج کردی ....

صدا کدوم صفحه هست؟

عزيزم دو ماه زندگي كردي اونم نه به خوشي دعوا و بحث و كتك كاري …  توقع داري چون باباش پولدار ٤٠٠ تا سكه هم بدن طلاقت هم نگيري يعني هم مهريه بگيري هم بري بشيني خونه انچناني و ماشين انچناني .. توقعت خيلي بالاست 

كاملا پدرشوهرت به اين نتيجه رسيده كه ادم پولكي هستي دنبال پول.. وگرنه سريع مهر رو اجرا نميداشتي … پدرشوهرت زرنگ تر از توست و اگه ميخواست به طلاق تو فك كنه از اول سه دنگ به نام پسرش نميزد.. الانم تو ديدي دعوا افتادي گفتي بذار سريع همين سه دنگ و فعلا بگيرم .. تا بقيه اش بعدا… هر جور نگاه ميكني به داستان زندگي شما كارها و رفتار عجيب غريبتري از سمت شما ميبينيم! اتفاقا هيچ إيرادي از سمت پدرشوهرت نيست، پدرشوهرت مسئول دادن مهريه شما نيست شوهرت عقدت كرده از همونم مهريه بخواه ، زندگي شما چه بد بگذره چه خوب به عهده خودتونه …  يعني وظيفه پدرشوهرت نيست بهت خونه و ال و بل بده.. شوهرت دانشجو است با همون زندگي دانشجويي زندگي رو باهاش شروع كن وضعشم خوب شد مهريه رو از شوهرت بگير.. من جاي پدرشوهرت بودم ديگه به روي پسرم و عروسم نگاه نميكردم كلا قطع رابطه ميكردم كه خودشون يا طلاق بگيرن يا زندگي كنن.

ببین من به نگه داشتن و ترمیم یه رابطه اونم وقتی ازدواج دائم باشه خیلی معتقدم و اصولا هر مردی عیب های خودش رو داره. با اونی که هستی مسیر رو ادامه بدی و تلاش کنی بهتره تا طلاق بگیری. (مگر همسر آدم عیب بزرگی داشته باشه که نشه باهاش ادامه داد مثلا اعتیادی که تهدید جانی بیاره)

اگر زن بخواد جدا بشه میتونه بلند شه بره دادگاه و این حرفا

ولی اگر قصدش ادامه دادنه معمولا با پزشکی قانونی و دادگاه رفتن و این بحثا فقط دامنه تنش رو زیاد میکنه. من نمیگم حقش رو نگیره ولی نقره داغ کردن و حفظ عزت باور کن تو دادگاه رفتن نیست. اتفاقا اولین قدمی که به سمت علنی کردن مشکلات ورمیداری خودت رو از پایه بی آبرو میکنی. 

دیگران میان وسط. با اومدنشون بین زن و شوهر فاصله میفته. 

اول اینکه آدم نباید خونه ش رو تحت هیچ شرایطی ترک کنه. حتی اگر همسر میگه برو بیرون باید بگه این شما هستی که اگر تمایلی نداری باید خونه جدا بگیری و جدا زندگی کنی چون به لحاظ قانونی من همسر شما هستم و باید برام خونه تهیه کنی منم خیال نکن از حقم می‌گذرم. این خونه مال منه در هرحال.

(میتونی پیاز داغشم زیاد کنی، یعنی هم شاخ و شونه میکشی هم زندگیت رو ترک نمیکنی)

جدایی زن و شوهر، حین قهر، حتی به مدت یک شب، باعث میشه هرچی نیروی منفی تو این عالم هست دست به دست هم بدن بلکه اختلاف بیشتر بشه. برا همینم پیامبر اینقدر امر کردن زن و شوهر محل خوابشون حتما کنار هم باشه تحت هر شرایطی. 

بعد شما فکر کردی با دادگاه رفتن و اینا، اختلافات رو میشه حل کرد

فقط و فقط دو نفر این مشکلات رو حل میکنن. خودت و شوهرت

از واسطه فرستادن و این چرت پرتا دست بردار.