وا
شما باید با رفتارت اعتماد رو در ایشون ایجاد کنی همسر من با جزئیات همه مسائل رو برای من بازگو میکنه
بهتر از خداتم باشه
می خوای درگیر مشکلات بقیه هم باشی؟!
بعدم بعضی چیزا تو خانواده هست که لازم نیست داماد یا عروس خانواده متوجه بشن هر چقدرم با هم راحت باشین
با عصبانیت گفت وقتی حرفی میزنم که به تو ربطی نداره و نمیخام بشنوی چرا میای گوش میدی؟حتما با خانواده حرف میزنم و مسئله آیه ک به تو ربطی نداره
من خیلی جا خوردم،یعنی چی این برخورد؟خب شوهرمه منم فقط نگران شدم
گفتم خب نگران شدم همین الان خوب بودیم گفتم شاید برا خانوادت اتفاقی افتاده
شاید مایه آبروریزیه از خجالت اش نمیگه
گفت بس کن دیگه پیگیر نباش، حس میکنم خود خانوادش هم میگن بمن چیزی نگه
رو موتور تو راه خونه اصلا حرفی نزد،بعد گفت برو تو من کار دارم برمیگردم،اینجوری ک گفت استرسم بیشتر شد
چند ساعت گذشت برنگشت
من بودم گوشیشو میزدم میشکوندم خدایی خیلی خانومید
من آدم فضولی نیستم ولی خب نسبت به همسرم حس مسئولیت دارم اونو از خودم میدونم،خیلی جا خوردم بااین برخورد
برگشت باز پرسیدم،انقد داد و بیداد کرد،فقط سراینکه من پرسیدم،آخرشم گفت خواهرم از سرشب با ماشین رفته بیزون دیر کرده نگرانش شدن،الان مشخص شد خونه خیاط بوده(خواهرش آدم محجبه و سر ب زیریه) گفتم همین؟آیت مسئله چیزی بود که اینطور ازم مخفی میکردی؟
حق داری منم بودم ناراحت میشدم ، مجردم ولی آنقدری از رفتار پدر و مادرم متوجه شدم که زن و شوهر باید محرم راز هم باشن ، مثلا متوجه شدم بعضی مسائل مربوط به خانواده پدریم هس که مامانم میدونه یعنی بابام بهش گفته ولی وانمود میکنه نمیدونه، چون شما شاید عروس اون خانواده باشی و اونا نخوان که یه مسئله ای رو بدونی ولی این موضوع درباره شوهرت نباید صدق کنه
به نظرم یه بار با آرامش و منطقی در این باره صحبت کن باهاش
