این شعر درباره یک افسانه قدیمی هست
قدیما میگفتند که اگر روز بعد از یک شبی که ماه کامل بوده از کوهستانها رد بشید پایین دره ها جنازه پلنگ ها رو می‌بینید ...پلنگ ها موجودات مغروری هستن و شب‌های ماه کامل به دره ها می‌رفتن و سعی می‌کردند بپرن و ماه رو بگیرن .. و خب قاعدتاً نمی‌تونستن و پرت میشدن پایین ..
مطلع شعر از این داستانه ، در معنی اشاره به عاشق و معشوقی داره که به هم نمیرسند.. میگه ما آن دو خطیم آری موازیان به ناچاری ..:)🌱
یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم
از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم
افشین یداللهی
شانه ات را دیر اوردی سرم را باد برد
خشت خشت اجر، این کز مرا از یاد برد
خسته از این زندان که نامش زندگیست
پس قشنگی های مال کیست
باختم از عشق اما باختن تقدیر نیست
ساختم با درد تنهایی مگر تقدیر چیست
رقص پروانه جان دومین تاپیکی از شما هست که شرکت می کنم در مورد شعر
عالی بود واقعا🥹🤝
ترک دین و دل نمودم ترک جان هم میکنم
غیر عشقت هر چه گویی ترک آن هم میکنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
