مثلا یه دختر الان ۱۸ سالشه میگه توی ۱ سالگی بابامو از دست دادم
شما اولین چیزی که میاد توی ذهنتون چیه
مثلا با خودتون میگید مهر محبت پدر ندیده
چیزی تو دلش مونده
کلا چ فکری میکنید ؟
فکر می کنم که چقدر سختی کشیده چون خودم توی ۱۰سالگی پدرمو از دست دادم
بنظرم دختر قوی و پوست کلفتیه
من که اول این به ذهنم میاد
فکر خاصی نمیکنم راستش .قطعا جای خالی پدرش همیشه براش احساس شده و میشه دیگه ادم فضایی نیس که عجیب باشه
فکر میکنم چقدر قویه و احتمالا ظرفیت تحمل مشکلش بالاست و مستقله
فکرمیکنم چه مادر قوی ای داشته که بدون همسر تونسته دخترشو به این خوبی بزرگ کنه
هیچی پدر بزرگ منم وقتی فوت کرده ۳،۴ تا بچه آخری رنج سنی مثلا ۶ ماهه تا ۴ ساله بودن اصلا یادشون نمیاد باباشونو اون بزرگتر ها هم یکم ی چیزایی از باباشون یادشونه
هیچ فکری نمی‌کنیم هر کسی یه سرنوشتی داره دیگه . مهم اینه مادرت مثل شیر پشتتون بوده .
من بابامو تو ۳۰ سالگی از دست دادم هنوز زندگیم پوچه انگار دنیا خالی شده دیگه تصور بچه یک ساله را نمیدونم
من به اینطور موردی برخوردم تازه مادرشم ازدواج کرده بود می اومد میدیدش تا اونجایی هم که شده کنارش موندم
فکر میکنم چقدر دختر قوی ایه و دلم میخواد حتما همسری داشته باشه که لایق این دختر باشه
اولین چیزی که به ذهنم میاد اینکه خدا پدرشو بیامرزه...و بعد اینکه بچه باوفایی هست آیا؟؟ یادی از پدرش میکنه ؟؟؟
یاد خودم می افتم. دلم میسوزه . خیلی سخته
والا فکر خاصی نمیکنم اونم یشکی مثل بقیه، شایدم کمی قوی تر
من این اتفاق برام افتاده حقیقتش خیلی ناراحت نمیشم چون از اول نبوده به قول بچه رئیس تو هیچ وقت دلتنگ چیزایی که هیچ وقت نداشتی نمیشی..🙃
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
