وقتی نظرا رو میخونم میخوام دیوونه شم... خوشبحال اونایی که میتونن بیخیال باشن و خوش بگذرونن... والا ما که بدون بچه بجای خوشگذرونی و مسافرت و نمیدونم باشگاه و مطالعه و... کارمون شده دوا و دکتر و بلاتکلیفی چه روحی چه جسمی داریم داغون میشیم... احساس می کنم هیچکس درکم نمیکنه.. کاش دیگه این تاپیکا رو نخونم
ما برای داشتن بچه با همه ی دردسرا و نگرانیهایی که میگن ، باز داریم کلی سختی میکشیم و نمیشه ، دوست دارم بدونم همه اونایی که تو اینجور تاپیکا از بچه داشتن مینالن فقط یه دونه بچه دارن که اونم از روی ندونم کاری آوردن..؟ 😔