<از اون روزی می ترسم که این دنیا تموم بشه و بهم بگن، تو در این دنیا تنها بودی، کسی با تو نبود، نگاه کن...
و ما نگاه کنیم به زمین و ببینیم همه آدم ها کمرنگ شدند و فقط ما وجود داریم...
هر کدوممون توی یک دنیا بودیم با خیالات و تصورات خودمون...
امتحان هرکدوممون تنهایی برگزار شده تو این دنیا...
آدم ها صرفا وجود داشتند بصورت یک خیال تا یک چیزی به ما یاد بدن.
و ما به جای یادگیری با این خیالاتمون درگیر شدیم یک عمر....
همه چیز توی خیالات و تصورات ماست.
مغزمون داره همه چیز رو شکل میده.
دنیا فقط و فقط حاصل تصورات ماست.
ما باید درسمون رو یاد بگیریم و بریم مرحله بعد...
هیچ کسی با ما توی این دنیا زندگی نمیکنه."