احترام تو رابطه خیلی خیلی مهمه اول از احترام شروع کنین بقیه چیزا یواش یواش درست میشه
به این فکر کنین که موقع پیری و ناتوانی کسی به جز همسر به دردتون نمیخوره
۳۸ سالمه
همسرم ۴۸
۲۴ سال از ازدواجمون میگذره
هر چی جلوتر رفتیم حرمت همو بیشتر نگه داشتیم
خیلی باهم کنار اومدیم تا به اینجا رسیدیم
به جایی که بدون هم طاقت نمیاریم
چون شغل همسرم جوریه بیشتروقتاخونه نیست پس وقتیم هست خوبیم وبااحترامیم باهم ... خداشکر پدر خوبیم هست فقط مشکلمون سرد مزاجی هردومونه که خداشکر عادت کردیم کناراومدیم😁😁😁
یکی بیاد باهم باشیم .بی خیال دنیا
متاسفانه این سم های کشنده رو بعضی خانواده ها به زندگی بچه هاشون تزریق کردن. همینی که شما از پدر مادرا گفتی خانواده همسر منم با بچه هاشون کردن ولی نه بچه ها نه والدین متوجه نیستن . اما شما واقعا باهوشی که متوجه شدی. زندگی مشترک خیلی سیاست و مهارت میخواد. پسر خاله من تو ازدواج اولش یه دلقک به معنای واقعی بود تو اجتماع با صدای بلند و مسخره میخندید شوخیای زننده نبودن عفت کلام. پوشش و تیپ بد. رانندگی بی فرهنگ.نگاهای هیز به همه خانوما خلاصه خیلی نا متحترم بود چرا؟ چون رفتای خانومش باعث شده بود اینجوری بشه. البته از قبل هم آدم جالبی نبود که ازدواج با یه دختر سطح پایین بدترش کرد... ولی ازدواج دوم با یه خانوم جدی، کم حرف، یکم مغرور، خوش لباس ترو سربه زیر تر و خانه دار تر و محترم تر بود و دقیقا پسرخاله من همین رفتارارو برداشت به مرور.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
42 ثانیه پیش
42 ثانیه پیش
42 ثانیه پیش
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
