خانمای ۴۰ ساله رابطمون با همسرتون چطوره؟

دردناکه هرروز داریم به سمت قبرمون میریم دیگه همچیو جوری که هست بپذیریم   نه جوری که خودمون انتظار داریم 

بله

اصلا بهم توهین نمی‌کنیم گاهی اختلاف نظر یت سو تفاهم پیش میاد ولی اصلا کار به جاهای باریک نمیرسه

واینکه ما همیشه احترام خونواده هامون رو داریم

شوهرم و پدرم رابطه شون خیلی خوبه

خیلی 

بی احترامی به مرد یا بی توجهی کردن بهش خیلی اونو خرد میکنه من همونطور که بیرون به همسرم پرو بال میدم تو خلوتم همینطوره به قول دخترم میگه باز بابا رو گول زدی

میگم این گول زدن نیست سیاسته و تو هم یاد بگیر

ما ۱۸ سال است که ازدواج کردیم 

شکر خدا رابطه خوبی داریم 

خیلی کم از دست هم ناراحت میشیم 

الان که فکر می کنم فقط یک بار دعوای سخت داشتیم که اونم هر دو مقصر بودیم قضیه مال ۱۶ سال قبله 

خام بودیم 

خیلی همدیگر رو دوست داریم 

خیلی اشتباهه 

تو زندگی زناشویی باید اولویت همسرباشه چه برای مرد و چه برای زن وقتی اونو اینقدر به خودت نزدیک دیدی صمیمیت میاد بهش احترام میزاری و دوست نداری اونو تو موضع بد ببینی و برای بالابردنش تلاش میکنی و درکنارش خودت بالا میری

تو میتونی

ببین اگه بدش میاد از اینکه بگی نخور برای قندت بده نگو

به جاش یه دمنوش درست کن بگو فلانی گفته یا تو تلوزیون دیدم ... این برا قند خوبه بیا یه لیوان بخور

مردا خصلت های یه پسر لجباز و هنوزم دارن فقط نحوه بروزش فرق داره

سعی کن از راه هایی که اونو حساس میکنه وارد نشی

مثلا من گاهی بدون دلیل بهش توجه میکنم

مثلا وقتی میره بیرون لباس میپوشه میگم نه ببین این بهت بیشتر میاد چقدر خوشتیپ شدی حسودیم شد... در حالیکه هیچ فرقی با تیپ قبلیش نداره اینطوری حس میکنه چقدر حواسم بهش هست و از طرفی حرف خودمو بهش قالب کردم در عین لطافت و احترام و اونم با کمال احترام می‌پذیرد

موقع بیرون رفتن موهاشو مرتب میکنم و موقع اومدن لباسشو ازش میگیرم

یا حتی یه خوردنی رو میارم موقعی که همه خوابن (منو همسرم بعضی شب ها وقتی بچه ها خوابیدن بیدار میمونیم و باهم چای میخوریم و صحبت میکنیم) و بهش میگم قایمش کرده بودم تا باهم بخوریم...

توی زندگی حرکت های ریز و کوچیک هستن که هدف های بزرگ رو رقم میزنن