برادزاده ام چهار سال و نیمشه
از وقتی یک سال و نیم داشت مادرش درگیر سرطان ودرمان و مطب و بیمارستان شد و این بچه خیلی وقتا خونه مادربزرگ و خاله و عمو و ... بود و کسی نمیتونست از پوشک بگیردش.
به مرور حال زنداداشم بدتر شد و پارسال فوت کرد.
وقتی زنداداشم به رحمت خدا رفت، بچه سه سال و نیم داشت و هنوز پوشک میبست
و به هیچ عنوان قبول نمیکرد پوشک نپوشه، خونواده مادریشم میگفتن نه زوده و نمیخواد و بچه آسیب روحی میبینه.
تا اینکه نزدیک چهارسالگیش برادرم هرجور شده از پوشک گرفتش چون دیگه بزرگترین سایز هم اندازه اش نمیشد و بدنش زخم میشد.
الان شب ادراری داره، گاهی روزا هم تو شلوارش ادرار میکنه، وقتی بهش یادآوری میکنیم برو دستشویی، میگه ندارم و ناراحت میشه ولی بعدا لباسشو نم میزنه و لحظه آخر میره دستشویی.
به ما هم میگه به بابام نگین من جیش کردم، چون بابام ناراحت میشه
درصورتیکه نه باباش و نه هیچکس دیگه به خاطر شب ادراری دعواش نمیکنن. نهایتش داداشم یه اخم بکنه و بگه چرا دستشویی نمیری.
داداشم دوباره از دیشب شروع به پوشک گرفتنش کرده، چون مامانم سختشه همش تشک و پتو بشوره.
کسی راه حلی میشناسه؟ آخه کم کم داره پنج سالش میشه، نمیتونیم ایزی لایف براش بذاریم که .... ، حرف هیچکس هم جز باباش برای دستشویی رفتن گوش نمیده و باباشم اکثرا سرکاره.
هرسری که تشک خیس میکنه خودشم خیلی ناراحت میشه
