دوست عزیز با چیزایی که شما گفتید نه راه پس داری نه پیش ولی میتونی یه کارایی بکنی که خودتو بچه ت حداقل یه کم شاد باشین و اذیت نشین
شما اصلا فکر کن شوهر نداری اونم که دم به دقیقه خونه نیست صبح که بلند میشی اول برو یه دوش بگیر بعد بیا یه آهنگ شاد بزار صبحونه حاضر کن با پسرت بخورین فکر ناهار باشین با هم غذا درست کنین باهاش بازی کن و از همه مهمتر در روز نیم ساعت تا یک ساعتتو اختصاص بده ورزش کردن هم قویت میکنه هم اعتماد به نفستو زیاد میکنه فعلا با همین امکاناتی که داری شادی رو از خودتو پسرت دریغ نکن بهت قول میکنم تا دو سه سال دیگه که پسرت بزرگ شه شوهرتم اجازه میده بیرون برین
خونه ی خودت باشی باز بهتره میخوای بلندشی بری خونه ی پدرت دو روز دیگه خسته میشن خودتو بچه ت میشین تو سری خور خانواده ت باز اگه از خودت پولی چیزی داشتی یه چیزی
پس به خاطر آرامش خودتو پسرتم که شده فعلا با این زندگی بساز ببین خدا برات چی میخواد
انشالا که خدا کمکت کنه یا شوهرت سرعقل بیاد یا اینکه حداقل کمک کنه دست پر از این زندگی بیای بیرون