من و همسرم ی قیافه معمولی داریم زشت نیستیم فقط همسرم سبزه هست من پوستم سفیده
یادمه وقتی دخترمو باردار بودم انقدر شوهرمو دوس داشتم همش میگفتم کاش قیافه دخترمون ب تو بره چون شوهرم قیافش بامزس و ب دل میشینه البته شاید از نظر خودم
دخترمم بیشتر شبیه باباشه البته بعضی وقتا هم حس میکنم شبیه منم هس
یکی از فامیلای همسرم امروز برگشت ب دخترم گف ،مامان ب این خوشگلی، تو چرا بویی از خوشگلی نبردی شدی شبیه بابات زشت
من خیلی ناراحت شدم همسرمم همینطور ولی چون خونه ما مهمون بودن گفتم حرمت نگه دارم چیزی نگفتم
اخه دخترمم قیافش خیلی معصوم و نازه من زشتی در صورتش نمیبینم
کاش یکم انسان باشیم دل مادری رو نشکنیم هر بچه ای تو چشم مادرش زیباترین هست
شما بودبن چ جوابی میدادین
