وقتی در خلوت خود دچار گناه و معصیتی می شوید به دو دلیل آن را فاش نکنید و به کسی نگویید :
اول: چون در گناه هیچ افتخاری و شایستگی نیست، که بخواهید به آن افتخار کنید همچنین ارزش حرف زدن و مغرور شدن ندارد بلکه قلب انسان مسلمان و موحد از گناهش متاثر و اندوهگین و شرمنده و شرمسار میشود .
. دوم: وقتی از گناهان خود با مردم صحبت می کنید، مردم هرگز گناهان شما را فراموش نمی کنند، حتی اگر توبه کنید و از گناه دست بردارید و همیشه به همان دید گناهکار به شما می نگرند.
پس گناهی را که الله ستار آن را ستر کرده و بدان وسیله عزت و آبروی شما را حفظ کرده را فاش نکنید .بلکه ؛ به سوی الله رحیم و غفور بازگردید ،به گناهتان در نزد خالق علیم و و خبیر اعتراف کنید و از ذات پاکش طلب غفران و مغفرت کنید . خصوصا در این ماه رمضان
