خیلی وقته شوهرم بهم فحش میده
ولی از وقتی بچه به دنیا آمده خیلی بدتر شده.همش تحقیرم میکنه.بدون هیچ دعوایی گاو و حیوون صدام میکنه.از صبح تا شب صد بار.از خونه میره سرکار بادوستاش خوشن.از در میاد تو اخم میکنه تا وقتی باز بره سرکار.همیشه طلبکاره و داد میزنه و فحش میده.از کنارم رد شدنی میگه گمشو کنار نخوری بهم.انگار نجسم.جلوی بچه مدام میگه رید.. تو دهنت ،شاشی.. تو قیافت و خیلی چیرای بدتر.دارم خفه میشم از این حجم توهین و تحقیرش. هیچوقت باهام مهربون حرف نمیزنه.یه دقیقه بچه رو نگه نمیداره.بچه مم دو سالشه. شیطون و بغلیه.تامیذارم زمین مثلا برنج ابکش کنم گریه میکنه ،اونم در حالیکه لم داده رو مبل داد میزنه خفه شو ،ریدم دهن ننت. حس میکنم تو قفسم. بغض تو گلومه.صبح تا شب سر پام و کارای خونه رو میکنم.اما اصلا ارزش قایل نیست برام.پدرم دراومد فرشا و موکتارو شستم.و خونه تمیز کردم.ترقه خرید چهارشنبه سوری ،همه رو جلوی پسرم رو موکت ترکوند.صندلی و فرش و موکتام دم عید سوراخ سوراخ شد.حرفم میزدم جد و ابادمو فحش میداد و میگفت فدای سر پسرم.خونه خودمه. الان رفت سرکار ، گفت اشغالا رو بده ببرم ،دادنی از دستم کشید اشغالا ریخت زمین ،گفت انشالله بمیری راحت شم.ازش متنفرم.جلوی بقیه از من دفاع میکنه ،اما وقتی تنهاییم انگار حالش ازم بهم میخوره.نه پول ارایشگاه میده نه چیزی.فقط سالی یه بار لباس میخره اونم ارزون ترینشو. ۴ تومن داد بهم ،۲ تومن واسه خودم لوازم ارایش و لباس بگیرم ۲ تومن پسرم.جلوی موهام پر شده از موی سفید.اصلا دل و دماغ و انرژی ندارم برم بیرون.امروز گفت ،خودت به جهنم فردا برو واسه بچه لباس بخر.۲. تومنم برگردون به کارتم.لیاقت نداری. چیکار کنم؟ دلم میخواد پولشو بدم به خودش .حاضرم لباس پاره بپوشم زیر منتش نباشم.انگار چقدر هست .فقط دلم واسه بچم میسوزه که لباس نو نخریدم براش هنوز
