من به بچه دار شدن هیچ علاقه ایی ندارم. دوس دارم به جای بچه سگ داشته باشم اصلا دلم برای سگهای توو خیابون میره احساس مادری دارم بهشون دوس دارم یه سگ گلدن کوچولو بخرم بزرگ کنم اما مردان اصولا ازدواج میکنن که بچه بسازن شوهر من هم مستثنی نیست. از ونگ زدن های بچه و کهنه عوض کردن و از اینک باید حتما مادر خوبی باشم از اینک مسئولیت یه ادم دیگه رو به عهده بگیرم هم متنفرم هم میترسم. اصلا یه بچه میبینم هیچ حسی ندارم بدتر دوس دارم بچه هه توو دس پام نپلکه به زور شوهرم بچه هاای فامیلو یه دستی میکشم به سرشون که ناراحت نشن احساس میکنم با امدن بچه زندگیم قرار به پایان برسه و بدبختی شروع بشه.
کاش خرافات بود دعا و طلسم زندگی ادمو خراب میکنه بخدا منم فک میکردم خرافاته ولی آدم حسود زندگی ادمو ...
در اینکه حسودای فامیل نقش خارق العاده ایی در تخریب یه نفر دارن شکی ندارم ولی هنوزم میگم طلسمی نیست نمیدونم چه شرایطی دارید ولی امیدوارم خیر پیش روتون باشه.