وقتی ازدواج کردم خونه پدر شوهرم زندگی میکردم ۲ تا خواهر شوهر مجردم خیلی خیلی زجرم میدادن ( سومی متاهل بود )زخم زبون بد گویی و نقشه کشیدناشون .. بدون هیچ دلیلی ...
منم تازه عروس راه برگشتی به خونه بابام نداشتم چون بابام معتاد بود و شرایط خونه بابام خیلی بدتر
دیگه تحملش میکردم و تو‌جوابشون یا سکوت میکردم یا گریه هیچوقت حتی جوابشونو نمیدادم فقط می‌سپردم به خدا
شوهرم میگفت تحمل کن میریم بلاخره .پدر و مادر شوهرمم قدرمو میدونستن .تا اینکه روزگار گذشت و خواهر شوهرام ازدواج کردن هم زمان و رفتن اون سر کشور هر دو باهم! ودیگه همه‌چی گل و بلبل شد و منم خیلی اوضاعم خوب شد و شوهرم و خانوادش خیلی خوشمون شد
تا اینکه امشب تو مهمونی یچیزی شنیدم هنوزم تو شوکم !
