تا دلتون بخاد كار ميكنه تلاش رفاه پول حمايت…..
ولي هيچگونه مديريتي رو خشمش نداره،ب راحتي سره هرچي عصباني ميشه فرياد ميزنه،عصباني ميشه خودشو تخليه ميكنه بعد هم انگار نه انگار،هر وقت هم از راه منطق باهاش وارد ميشم ك چرا همش ميگه مقصر تو بودي فلان…هيچوقت قبول دار حالتش نيست.ديگه رفتارش رو هضم كردم.
ولي ديگه با خانوادم نميتونم،قشنگ اگه حرفي ناخوشايندش باشه خودشو تخليه ميكنه،خسته شدم چكار كنم😔
بی دلیل عصبی میشه؟
جدی نگیر حالتاشو
باید درمان بشه
روانپزشك هم بردم ،نقشه مغزي هم گرفتن،هم از من هم از خودش،وضعيت خشمش و استرسش قرمز بود،ولي هنوزم قبول دار نيست ميگه بخاطر فشار زياد كارهام و استرس زندگيمه
شوهرت از شما به عنوان سطل اشغال خشمش استفاده میکنه یعنی چی کنترل نداره؟اگه کنترل نداشتدکه با پلیسی که جریمش میکرد درگیر میشد یا سررئیسش داد میزد یا توترافیک دعوا میکرد پس کنترل داره خوبشم داره انتخاب میکنه کجا خودشو خالی کنه که مجازات نشه
مزاجش صفراییه. یه مطالعات و مشاوره ی اصلاح مزاج کن، خوب تر میشه ان شاالله
ببین خشمش از گرسنگی و خستگی و بی پولی اینا نیست.اکثر مردا همینن.مال منم غبطه برانگیزه اما همین ی اخلاقش واقعا کلافم کرده
الان ي نمونه ك واقعا من رو ناراحت كرده اينه.
چندروز پيش بي دليل ي بيماري گرفتم ك تا دم مرگ رفتم يعني،اولين بار بود اينجوري ميشدم،شوهرم ازم دور بود و زنگ زد خواهر پنجاه ساله ام اومد خونم ك منو ببره ببمارستان قبل رسيدنش،خواهرم خودش خيلي اذيته و ب زور فعاليت داره،خلاصه دو روز خونم موند بچه هامو گرفت كل زندگيم رو جمع كرد و ناهار و شام،…
ولي من هنوز حالم خوب نبود گفت احمد اقا دكتري ك برديمش خوب نبود ي سر ببريمش فلان دكتر،منم تب و لرز شديد داشتم،صب كن بقيه اش رو بگم
خلاصه مارو سوار ماشين كرد و با سرعت صدو پنجاه تا رانندگي ميكرد و ب خواهر غر ميزد ك اره ،مگه من ب خواهرت كم ميرسم مگه كم گذاشتم مگه دكتر ب درد نخور بردمش،با غر و عصبانيت،ب قران بيماريم يادم رفت،اخر من و خواهرم رو گذاشت خونه خواهرم خودش رفت خونه😔
