دوره 8 ، 9 سالگی هم بحران داره؟

ن نداره

ن باو 

تیپیکال مشکل من با دختر ۹ ساله🫥

الان نداره 

ولی پسر من الان ۱۱ سالشه و چون درسته داره بلوغ میشه و روانم رو نابود کرده و هر چی میگه میگم چشم چون مشاورش میگه مراعات کنم 

همین دیروز هم باز رفتم روانپزشک که میگه فقط مراعات کن و سر به سر نکن 

آره

یه مشاور بهم گفت ک۶ بچه ها تو این سن بیش از حد حساس میشن و نسبت به یه مسئله کوچیک خیلی زیاد گارد می گیرن و این طبیعیه و باید درکشون کنید

و می گفت تو این سن تمام سعیتون رو رو این بزارید که مستقل بشن و زیادی رو نظم و انضباط فشار نیارید 

سعی میکنم خیلی چیزا رو نبینم و نشنوم

خیلی وقتا هم غیر مستقیم میگم

خیلییییی هم حرص میخورم

اما سعی میکنم یکم بزرگونه تر رفتار کنم تا از بچگی درآد

تشویق رفتارهای مثبت هم خیلی موثره

پسرم ٩سالشه و کلاس سوم و امسال همه معلم ها خانواده ها میگن بد ترین و شلوغ ترین بی تربیت ترین سال تحصیلی کلاس سومه

دختر من ۱۱ ساله هست . دوران عجیبیه واقعا خصوصا با فضای مجازی و حاشیه های دیگه . فقط همه تلاشم اینه باهاش دوست باشم براش وقت بذارم پایه باشم اصطلاحا . به نظرم برای پسرا هم اگر این توجه رو خصوصا از پدر یا اگر نیست پسر بزرگتری که عاقل تر از خودشون باشه بگیرن عالیه یکی که پایه فعالیتاشون باشه ولی انقدر دانا تر باشه که کار دستشون نده داناتر از یه دوست همسن

تا جایی که میتونی نق زدن رو کم کن مثلا به خودت بگو نباید روزی بیشتر از ۴ تا نق بزنم

هر وقت کار خوبی کرد، هر چند کوچیک بود ازش تشکر کن مثلا اگه همیشه لیوان آبشو رو میز میزاره اما امروز گذاشت تو سینک ازش تشکر کن، اگه مثلا در اتاق رو محکم می کوبیده اما یه بار آروم بسته ازش تشکر کن....

با الفاظ جانم و عزیزم صداش کن 

هر وقت از موضوعی ناراحت یا عصبانیه باهاش حرف بزن و ساده رد نشو مثلا اگه گفت دوستم بهم زده نگو که بچه س و دوستته و منظوری نداشته بلکه بشین کنارش و باهاش همدردی کن و مثلا بگو کجات زده، بهم نشون بده، الانم درد داره، چجوری زد، خیلی کار زشتی کرده و زدن دیگرون کار خوبی نیست.

موقع حرف زدن باهاش یا گوش کردن به حرفاش تمام حواست رو بهش بده چون کوچکترین حواس پرتی رو می فهمن.