خانوما من توی زندگیم توی ۶سال اخیر یک عالمه مشکلات روحی و جسمی و ناراحتی و غم و غصه داشتم در حدی که شب و روز بدون گرفتاری نداشتم این ۶سال ،قبل از این ۶سال هم بااینکه اصلا با دوست و آشنا ارتباط نداشتم آنچنان ،اونا زندگیمو با دخالت و ...خراب کردن ،توی کل عمرم ،۱۰ روز خوشحالی نداشتم مجموعا،قطعا کمتر از ۱۰روز بوده اونم پراکنده هاااا ،شدید با مشکلات آدم قوی ای شدم یعنی یه مشکل واسم پیش میاد نهایتا یکی دوروز گریه و بعدش سعی میکنم درستش کنم و تنهایی حلش کنم ،من کل زندگیم مشکلاتمو تنهایی حل کردم حتی از بچگی ،چون خانوادم حمایت نمیکنن هیچ جوره ،ولی گاهی وقتا میبینم چقد حمایت میشن از سمت خانواده هاشون و بدون استرس و نگرانی میگذرونن ،واسه خودم ناراحت میشم
بنظرتون قوی بودن واقعا خوبه یا بد
