برخوردتون چیه.
البته من کلا ادم منفی بافی هستم و هیچ دوستی ندارم. خیلی تنهام میترسم اینو بگم ولی خیلی بدبختم که اینقد تنهام و بچمم تنهاس. برا همین یکم دلواپسیهام زیاده ناخوداگاه به شوهرم میگم یا از یه چی خوشم نمیاد میگم بهش اونم. حرفم میزنه مثلا
دیشب. با لحن حیلی خوب بهش میگم با تشک تو هال سرسره درس کردی برا بچه حیلی شلوغ شده بعد کلی دعوام کرد گفت پاشو گمشوبرو از پیشم خب واسه سرگرمیش خوبه دیگه یا امشب رفتیم پارک بعد صحبت مهاجرتاز روستا به شهر شد بعد همیجور گفتم فلانی از روستا بیست سال پیش اومده پولدارم هس بعد با یه لحن خیلی بد گفت عه تو هم که همش حرف پولو وسط میکشی در حالیکه خودش حیلی بیشتر حرف پول رو میزنه.
هر روز همینجوری سر هر چیزی باهام بد صحبت میکن.
کاش میتونستم برم از این زندگی. دم به دقیقه با لحن تند. شاید بگم هر روز این رفتارش گریم میگیره