فرزند دوم

منم با دخترم همین مسئله رو داشتم ۳ سالش بود که داداشش به دنیا اومد. هنوزم که هنوزه حس قبلا و بهش ندارم. دوستش دارم ها ولی محبت و ارتباطم دیگه باهاش مثل اول نشده. الانم که سومی تو راهه و خدا به خیر کنه.

سلام عزیزم

منم یه پسر چهارساله و یه دونه یکساله دارم.

پارسال توی وضعیت شما بودم.

بچه پشت سر هم اون اوایلش خیلی سخته: تغییرات هورمونی، بیخوابی، شیردهی، تغییر جو خونه، حساس‌تر شدن بچه اول و…

من گاهی پسر اولم رو دعوا میکردم بعد که میخوابید از شدت عذاب وحدان داغون می‌شدم😢

بپذیر که همتون توی شرایط جدید و سختی هستین، یه کوچولو بیشتر استراحت کن و اگه امکانش هست بچه بزرگتر رو با پدرش، یا هر آدم معتمد دیگه‌ای بفرستین تفریح که هم فضاش عوض شه هم خسته باشه و میاد خونه بخوابه.

هرچی زمان بگذره اوضاع عادی‌تر میشه عزیزم، حس و حالات حتی از قبلا هم بهتر میشه باهاش.

همه به من میگفتن سال دیگه راحت شدی باورم نمیشد اما واقعا با پارسال قابل قیاس نیستش هیچی.

شما هم مطمئن باش سال دیگه این موقع اوضاع خیییلی بهتره از هر لحاظ

منم می‌خوام این ماه اقدام کنم از الان نگرانم نکنه به اولی کمتر برسم وقت بزارم نکنه یه وقت حسادت کنه هزار تا فکر و خیال دیگه 🥺 

حتما وقتت واسه اولی کمتر خواهد شد، این واقعا گریزناپذیره چون نوزاد اون اوایل بیشتر از هر کس دیگه‌ای به مادر وابسته‌س.

یه مقدار حسادت هم حتما وجود داره که با برخورد درست میشه نذاری از یه حدی بیشتر بشه.

ولی وقتی که بچه‌ها با فاصله سنی مناسب میان و همبازی میشن می‌بینی که ارزشش رو داشته.

امیدوارم از تصمیم راضی باشی عزیزم

مرسی عزیزم🙏 امیدوارم ♥️ 

نه ، دوستم میگفت دختر بزرگترش احساس مادری به کوچیکه داره ، الان چندسال گذشته میگه اصلا باهم دعوا هم نمیکنن همبازی هستن

الان چطوری بعد یکسال😃،حست به بچه اولت بهتر شده؟

بچه ها مطالب شمارو خوندم گریه م گرفته 

بچه اولم ۳.۵ ساله س. دومی ۴ ماهه

واقعا دلم برا اولی میسوزه.قبلا هرکار غلطی میکرد دعواش نمیکردم می خندیدیم و مشکلو حل میکردیم.الان همش دارم سرش داد میزنم. بی‌اعصاب شدم.‌دومی تمام وقتمو گرفته دیگه به اولی نمیتونم مثل قبل برسم.

واقعا افسردگی گرفتم.‌و نگرانم برا بچه اولم .‌دارم دق میکنم از ناراحتیش

سلام عزیزم. من تو همین تاپیک پیام گذاشتم که سومی توراهه اولی کمتر محبت میبینه.

الان دختر سومم ۱۰ ماهه شده . همه چیز افتاده رو روال خداروشکر . دختر بزرگم دیگه جایگاه خودش و پیدا کرده و خیلی فرق کرده . دومی هم اذیت هاش کم شده . با اینکه از نظر جسمی خیلی کار دارم و باید بدو بدو کنم اما از نظر روحی خوب شدم. شما اصلا خودت و ناراحت نکن . از هورماناته . چند وقته دیگه کاملا اوکی میشی و همه چی یک روال عالی پیش میره . فقط صبور باش و واسه اولی سرگرمی درست کن بذار بره سرگرم شه که کمتر بهت کار داشته باشه . همش کلامی بهش بگو چقدر خوبه تو رو دارم . خداروشکر که هستی ، همین الفاظ روی جو خونه تاثیر میذاره . نگران نباش مادر فداکار . تو بهترینی❤

 ممنون عزیزم بابت روحیه یی که بهم دادی عزیزم

سلام عزیزم شما تو دوران بارداری دور قلب جنین مایع جمع شده بود؟؟الان بچتون سالمه؟؟منم همین مشکل دارم خیلی نگرانم