سلام...مشکلم رو تو تاپیکهای قبلی توضیح دادم...
الان حدود ۴ ماه میشه که خونه ی پدریم هستم ، تقریباً همه ی همکارا مشکلمون رو فهمیدن و زندگیم افتاده سر زبون ها...
دلم خیلی گرفته ، گناه من چی بود که این بلا سرم اومد..
دیگه مطمئن شدم این زندگی ادامه نداره و به فکر ادامه تحصیل تو مقطع دکترا هستم ولی اینکه همه ی همکارا چه تلفنی و چه حضوری زندگی من رو آنالیز می کنن خسته شدم...موندم چطور کنار بیام.
مگه بیکارن رو شما زوم کنن
طلاق الان عادی شده
یه مدت میگن فلانی طلاق گرفت بعد عادی میشه
چندسالته?
چقد خوبه ک به فکر ادامه تحصیلی
منم خونه پدرمم برا قهر رفتم
انگار نمیخاد اصلا سراغمو بگیره
تو راه خودت رو برو
تو گفتار و رفتار متین و محکم باش
خودت رو ضعیف و شکست خورده نشون نده
اتفاقی که افتاده
اونی که نباید ابرویی براش بمونه اون ادمه نه شما
خیانت هرگز توجیهی نداشته پس اصلا منتظرش نمون
به خودت برس و سعی کن قوی باشی روحیتو بالا ببر کسی هم پرسید بگو اطلاعی ندارم و زندگی خودمو دارم وقتی کوتاه و محکم جواب بدی دیگه نمیپرسن
عزیزم چقدر حال دلمون مثل همه منم امروز کلی حالم بد بود
توی بحث طلاق اولین چیز همین حرف مردمه و خیلیا بخاطر همین حرفا حاضرن هر خفتی رو توی زندگیشون تحمل کنن ولی تو شجاع بودی پس نترس و نگران نباش ب راهت ادامه بده
هنوز نرفتی و بفکر اونی ک بیاد چقدر ما زنا ضعیف هستیم بخدا. اون اگ بفکرت بود میومد برات ب حرف هیچکس گوش نمیداد نمیخوادت چرا اینجوری خودت بی ارزش میکنی. طلاق بگیر خودتو راحت کن
بقیه چطور فهمیدن خودتون گفتین دیگه بقیه علم غیب دارن
دهن مردم نمیشه بست ولی تو راه خودتو برو ،چقدر خوبه که به فکر پیشرفت هستی ،این روزها هم میگذره
