من اول سعی میکنم ب رفتار خودم توجه کنم ببینم مشکل از منه یا اون بعد اگه دیدم رفتارم بد هستش رفتارم رو درست میکنم و اگر اخلاقم خوب بود و ایرادی نداشت باز طرف مقابلم اخلاقش بد بود نمیتونم باهاش زندگی کنم ولی بعضی از ما زن ها هم غرغرو هستیم با اینکه کلی ایراد اخلاقی داریم سعی نمیکنیم اخلاقمون رو خوب کنیم و اینطوری باعث میشه مرداها بیشتر لج کنن و دلخوری پیش بیاد و زندگی از هم بپاشه
اگر شرایط طلاق داشته باشم صد در صد طلاق میگیرم (البته اینم در نظر داشته باش که رفتار خودت چجوریه با همسرت اگر رفتارت عاقلانه نیست درستش کن).اگر شرایط طلاق نباشه و خانوادم پشتم نباشن رگ خوابشو پیدا میکنم و از همون راه عمل میکنم اگر رگ خواب نداره بالاخره یه رفتار های ریزی هست که روش اثر میذاره سعی میکنم اونا رو پیدا کنم.و بازم تاکید میکنم رفتار خودتم تغییر بده یعنی کلا لجبازی نکن روشتو تغییر بده
يعني چه؟
چرا بايد چنين كاري بكنم
فقط خدا بهت صبر بده
من به شخصه اصلا
اگر جنسی و مالی تامین کنه و بهش اعتماد داشته باشم و یقین بدونم ک لاشی نیست میمونم باهاش
من اگه بودم به خاطر آرامش بچه م و اینکه یه موجود روانی مثل باباش نشه حتما هر جوری که شده جدا میشدم ...
من...نمونه ش الان گفتم برو نون بگیر ساعت نه ...بیست دقیقه بعد پاشد با بداخلاقی و فحش و بعد گفت چس خور..خونه بابا هیچ وقت ذهنمم نمیرسید ب این روز بیفتم ..یکم دیگ فرصت میدم بعد جدا میشم شش سال تحملش کردم...اگ‌موندم دلم ب حالش سوخته گذشته تلخ و بدی داشته
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
