در جواب سوال اصلیِ تاپیک:
قهر اصلا رفتار نرمال و بالغانهای نیست و نشون میده کسی که بخاطر زنش با خانوادش قهر میکنه شخصیت بالغی نداره که بتونه روابط رو مدیریت کنه.
البته شاید سوال شما اینه که حتی اگر روابط مدیریت بشه هم به معنیِ قهر و فراموش کردن جایگاه پدرمادره.
ولی در کل یه مرد وقتی باید زن بگیره که کاملا استقلال شخصیت پیدا کرده باشه، کلا چه مجرد بمونه و چه متاهل باشه باید رفتارش با والدینش نسبت به زیر ۱۸ سالگیش فرق داشته باشه و رسمیتر و مستقلتر باشه. بعضیا کلا این استقلال رو نمیخوان و طبق عرف و فرهنگمون خانوادهها دلشون میخواد بچههاشون چه دختر و چه پسر مثل دوران کودکی بهشون وابسته باشن!
یه مورد دیگهای که من اطراف خودم زیاد دیدم، اینه که پدر مادر به قدری رفتارهای اشتباه خودشون باهم و با بچههاشون دارن که فرزندانشون وقتی ازدواج میکنن به خودشون قول میدن دیگه اجازه ندن والدین زندگی اینها رو هم خراب کنن. درواقع انقدر شیوه زندگی والدین غلطه و انقدر خانوادهها از درون پر از چالش و کمبود هستن که بچهها به محض ترک خانواده دیگه نمیخوان پدرمادر باز با همون منطق و نگاه، زندگی اینها رو هم سرد و بد کنن. اینه که بیش از حد به زنشون و یا شوهرشون بها میدن. که البته اگر اون زن یا شوهر بی جنبه و عقدهای باشه، نهایت سواستفاده رو از این شرایط میکنه و سعی میکنه به این اختلافات دامن بزنه تا حس کنه عزیزه یا زورش زیاده. در کل اینجور بحثها و رفتارها به دلیل اشتباهات والدین در ارتباط خودشون باهم و با بچهها پیش میاد و باعث میشه بچشون بره به یکی دیگه باج عاطفی بده!