به پا بوس هر امامی که میرفتم حس و حال معنوی قشنگی رو تجربه میکردم
از همون ابتدا با دیدن گنبد زیباشون این اشک بود که از چشمای من میریخت.
اما....اما وقتی به امام حسین رسیدم، وقتی برای اولین بار ضریح زیبای ایشون رو دیدم منی که منتظر بودم زیر قبه امام حسین قرار بگیرم تا حاجتام رو بخوام ،
اون لحظه همه چی ،همه چی یادم رفت
اصلا یادم رفت که چی میخواستم بگم!
اون لحظه تمام سلول های وجودم،
دونه دونه فریاد میزدن حسین جاااااااااانم، عشقمممممم، جانمممممممم، عمرممممم، قلبمممممم😭😭😭😭
وااای که چه لحظه ای بود ، لحظه ی وصال.😭
اون لحظه انگار فقط من بودم و ارباب
انگار به پایان دنیا رسیده بودم
انگار به عشق حقیقی رسیده بودم
عشقی که سالیان سال عاشقش بودم و حالا و حالا به وصالش رسیده بودم😭😭
به نظرم زیباترین
ناب ترین
خاص ترین
و بهترین لحظه دنیا
لحظه روبرو شدن با حرم امام حسین و به آغوش کشیدن ضریح ایشونه.💗
خدا کنه
خداکنه یه روزی
شاید شب اول قبر،
اینبار خود واقعی امام رو ببینیم و اینبار ایشون مارو به بغل بگیره..😭😭
تولدت مبارک ای عشق دنیا و اخرتمون
حسین جاااااانم❤️🌸🍃