نظر من اینه هر کسی خیانت که لایق زندگی نیست و بمیره بهتره چون زندگی چندتای دیگه هم خراب میکنه
چون خیانت هیچ توجیهی نداره
اگه کمبودی هم باشه باید به طرفش بگه
بیاین اینقدر بیرحمانه به این مساله نگاه نکنیم .شاید واقعا خیلیا برخلاف میلشون در خالت عادی وقتی تو شرایطش قرار میگیرن نمیتونن کنترل کنن و بیماریشون فعال میشه و اگه به چشم یه بیمار بهشون نگاه بشه قابل کنترل یا درمان باشه
اتفاقا اکثرا خیانت وقتی رخ میده که در زندگی مشترک مشکل جدی مخصوصا مالی وجود نداره یک جورایی خوشی میزنه زیر دلشون، وگرنه اونی که روزی ۱۴ ساعت کار میکنه برای اجاره خونه دیگه جون خیانت نداره
به قول مامانم زن و باید وقتی بی پول شدی بشناسی ، شوهرو وقتی پولدار میشه
مثلا چه بیماریی ایی
خوب اگه اینطوری باشه همه خیانت میکنن میگن بیمار بودیم
میشه؟؟
یا خدای ناکرده همه متجاوز میشدن میگفتن بیماریم
کسی که بیماره از همون اول باید فکرش رو بکنه و بدونه که ازدواج بچهبازی نیست و باید تعهد داشته باشی و اگه نمیتونه ازدواج نکنه
یعنی ادم خیانت کار باید بره پیش روانشناس تا بیماریشو تشخیص بدن
عزیزم خیانت بیماری نیست حتی اعتیاد هم یک بیماری عادی مثل سرطان نیست تو نمیتونی انتخاب کنی که سرطان بگیری یا نگیری ، ام اس بگیری یا نگیری. ولی خودت با عقل شعور انتخاب میکنی معتاد شی. با اگاهی خیانت کنی یا نکنی. وگرنه ما دیگه فرقی با حیوانات نداریم. حتی خیلی از حیوانات در طبیعت هم تا آخر عمر تک زوج باقی میمونن، اگر بخواهیم خیانت رو هم توجیح کنیم که بیماریه دیگه سنگ رو سنگ بند نمیشه این حرفا توجیح کسیه که خیانت میکنه
بنظرتون کسی ک هی از شوهرش کتک میخوره و شرایط جداشدن نداره ی وقت بره خیانت کنه اشتباه کرده؟؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
17 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
