من هم نوجوان دارم.خوبن.من از بچگی با اینا رفیق بودم.باهم مثل دوست می حرفیم.جوک می گیم .یکم شوخی.اینا من رو دست می اندازن باهم می خندیم.خلاصه می شم همسن اونا و خوش می گذرونیم.بی نهایت محبت می کنم بهشون.مشکلاتم رو اصصصصلا بهشون نمی گم.یه وقتایی پاچه من رو می گیرن.اونم سر درس خوندنشونه و گوشی و بازی کامپیوتری.خلاصه دعوامون می شه.مجبورشون می کنم حرف گوش کنن ولی در کل حریف گوشی دست گرفتنشون نیستم.الان که مدرسه می رن ۳ ساعت گوشی دستشونه.چی کار کنم .راهنمایی کنین.
حالا از اون طرف هم رو درسشون حساسم و رو تغذیه و لباس.بایدد شیک بگردن.تمیز باشن و مرتب.
فقط ما متاسفانه هله هوله خوریم که تصمیم گرفتم دیگه خیلی کم بخرم این جور چیزا رو.😁😁
من میگم ولی کیه ک گوش بده مادرم اینا کاریش نداشتن ی مدت دوستاش میومدن این میرفت خونه ی دوستاش تا اینکه گندش دراومد یکی از دوستاش میاد خونه ی ما سیم کارت دیگه میندازه تو گوشی و با پسر حرف میزنه مادرش اومد تو خونه ی ما با مادرم دعوا کرد ک چرا گداشتید اونکارارو کنن مامان منم میگف من بیخبرم کلا یکم سخت گیری و محب خوبه جای اینکه محبت نکنی فقط غر بزنی کاری هم نکنی
شما ویتامین یا این جور مکمل های خوراکی چی می دین به بچه هاتون؟
من خودمم نوجوونم 13سالمه من كلا ب مهربوني معروفم ولي جديدا نميدونم چرا به خاطره بلوغه ب خاطره چيه يكم عصبي شدم اعتماد ب نفسم ندارم نميدونم چيكار كنم🤐☹️
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
