حامد_عسکری #

آخرش « او را» میشد؟

ای ملائک كه به سنجیدن ما مشغولید

بنویسید كه اندوه بشر بســیار است

حامد_عسکری#  

: من ارگ بم و خشت به خشتم متلاشی

تو نقش جهان ، هر وجبت ترمه و کاشی

این تاول و تب‌خال و دهان سوختگی‌ها

از آه زیاد است ، نــه از خوردن آشی

از تُنگ پریدیم به امید رهایـــی

ناکام تقلایی و بیهوده تلاشی

یک بار شده بر جگرم  زخـــم نکاری؟

یک بار شده روی لبم بغض نپاشی؟

هر بار دلم رفت و نگاهی بـه تو کردم

بر گونه‌ی سرخابی‌ات افتاد خراشی

از شوق هم‌آغوشی و از حسرت دیدار

بایست بمیریم چه باشی چـه نباشی

💎💎💎💎💎💎💎♣️

حامد_عسکری#  

می رقصی و برایت مهم نیست!

مُشتی نهنگ را که به ساحل کشانده ای...

حامد_عسکری#  

تا خنده یِ تو می چکد از خوشه یِ لب ها؛

بیچاره بمی ها و غمِ نِرخِ رطب ها...

حامد_عسکری#  

دیدم دوباره شهر پر از جوجه فنچ هاست
گفتند باز روسری ات را تکانده ای!
می رقصی و برایت مهم نیست مرگشان
مشتی نهنگ را که به ساحل کشانده ای...

حامد_عسکری#  

شب دلواپسی‌ ها هر قَدَر بی ‌ماه ‌تر بهتر

که شاعر در شب موهای تو گمراه‌تر بهتر!

حامد_عسکری#