خانومهایی که بچه ندارن چجوری میگذرونید😔😔😔😔

خدا آدمایی مثل شمارو بیشتر کنه 🥰 حرف منم همینه ، متاسفانه همین الان خیلیا اومدن گفتن این بچه ها حرومن و ... ☺️💔

اصلا بچه نمیخوام که نگران نازایی بشم زندگیم با چیزهای دیگه پر شده 

زندگی یک مسیر مشخص نیست که همه بخوان فقط تو اون مسیر راه برن تو یک محدوده سنی ازدواج کنند بچه بیارن من کارهای دیگه ای تو زندگیم کردم 

شرکت خودم رو‌تاسیس کردم مهاجرت کردم البته دوباره به خاطر شغل شوهرم برگشتم ایران دارم جهانگردی میکنم و خیلی کارهای مهیج دیگه دارم انجام میدم 

برای سنین پیری ام هم میخوام تو یک روستای زیبای اروپایی برم زندگی کنم نیازی هم به بچه نمیبینم 

عزیزم سفت و سختیش رو دیگه نمیدونم روم نمیشه بپرسم

کاندوم که مطمئنم چند بارم قرص اورژانسی خورده 

فکر کنم علاوه بر کاندوم جلوگیری طبیعی هم داره

پرخطرم بشه اورژانسی میخوره

واقعا تو این وضع کشور زندگی نمیکنی ؟ خدا تا الان چه کاره بوده🤣

چه خوبه که شوهرت پایه شماست من پایه ام‌نیست بخدا بچه نمیخوام بیچاره کردن منو همشون

 الان این کامنتو تیکه حساب کنم؟

بچه قبل به دنیا اومدنش خرج نداره؟خرج زایمان و دکتر و.. کمتر از ۱۰۰ میلیون نمیشه

منم خودم هم کاندوم هم طبیعی همراهش

 ۶ بار هم اورژانسی خوردم ولی بازم میترسمممممم 

کاش اون دینی که اینو بهت یاد داده ، اینم بهت یاد می‌داد زبون تند و تیزت می‌تونه خیلی راحت یکی از همون بچه ها که ممکنه بینمون باشه رو خورد بکنه . متاسفم برات .

تهران

مطمعن باشه اگه حاصل اون رابطه باشه خدا ثوابش رو بازم میده و بخاطر برکت اون‌پدر و مادری که حاظر شد به فرزندی بگیره اون بچه هم تو راه راست میره قرار باشه همه مثل شما فکر کنن که...

شرط سن هم داره ؟من مشکل نازایی ندارم فکر منم به راحتی هم میتونم باردار بشم البته یکبار جلوگیری نکردم همون دفعه باردار شدم البته به خاطر شرایط سختی که داشتم چون ایران هم نبودم اونزمان سفط شد حالا دیگه نمیدونم مجدد راحت هم باردار میشم یا خیر اما کلا خودمون بچه نمیخوایم 

اما دوست دارم یک بچه از بهزیستی بیارم که آینده اش رو بسازم از ایران ببرمش حس میکنم این کار رو به جامعه مدیونم دلم میخواد بک بچه رو‌نجات بدم و‌اینده اش رو بسازم البته شوهرم مخالفه اما خودم میخوام اینکار رو بکنم 

اما من و شوهرم هر دو بالای چهل سال هستیم و شنیدم شرط سن داره برای به نام زدن ملک هم مشکلی نداریم درآمدمون هم خوبه 

من یه روز بچه داشتن برام آرزو بود اما الان مثله کابوس

سی وپنج سالمه واقعا دیگه حالوحوصله بچه داری ندارم میدونم بچه یه دنیا مسئولیته..بچه تا وقتی کوچیکه شیرینه وخوشت میاد تا بزرگ میشه تازه دردسرا وغصه هاش شروع میشه وای ازاون روزی که خوب تربیت نشه تا آخر عمر عذابت میده اگه پسر باشه هزار تا فکروخیال که سمت اعتیادو کارخلاف نره یا بیرون که میره مثلا شر درست نکنه یا سوار ماشین وموتور که میشه سرعتی نره اتفاق بدی براش نیفته اگه دختر باشه بازم هزارتا فکروخیال که گولش نزنن ازش سواستفاده جنسی نشه دلش نشکنه با احساسش بازی نشه دراینده همسر خوبی براش پیدا بشه یا نه و....به نظرم بچه نداشته باشی یه غم داری و داشته باشی هزارغم...بچه پس فردا رفاه میخواد آرامش میخواد اسایش میخواد من دوس ندارم بچه ام با حسرت بزرگ شه..تو تنش بزرگ شه واینکه من الان که سی و پنج سالمه بخوام مادر شم اختلاف سنیم با بچم زیاد میشه و درست تو سن بیست سی سالگی اون من شصت هفتاد سالمه و اگراز دنیا برم تک وتنها میمونه اونم تواین دنیای بی رحم تازه اگه به مرگ طبیعی بمیرم...من خیلی عمیق به این چیزا فکرمیکنم دلم برای بچه امم میسوزه که به این دنیای پرازسختی و عذاب بیارمش و اونم مثله خودم تمام زندگیش درد بکشه..مخصوصا که همسر زیاد خوبی هم ندارم وضعیت مالیمونم زیاد خوب نیس

به خوبی و خوشی میگذرونیم 😅 سی سالمه، تا شیش هفت سال آینده اصلا قصدشو ندارم. بعد از اونم شاید، احتمالش کمه واقعا

بله شوهرم هم پایه است البته اول زندگی میگفت شش سال بعد از ازدواج بچه میخوام من آنقدر تو زندگی درگیرش کردم که کلا بچه یادش رفت همیشه یک هدفی داریم برای همین کلا شوهرم بچه رو فراموش کرده