تبادل نظرهای آزااااااده

آزااااااده

عضویت : 1397/04/10

زن

کارشناس ارشد

34 سالمه و آبانماه انشالله نی نی اولم به دنیا میاد. گرم و سرد روزگار چشیدم. غصه فراوون خوردم ولی همیشه تلاش کردم. دانشگاه تهران درس خوندم و شاغلم. یکم نگرانم که بچه مو تو این اوضاع کشور میخام به دنیا بیارم ولی چاره ای نداشتم دیگه. همسرم راضی به مهاجرت نیست من دوست دارم برم کانادا. شرایط رفتنم دارم. وقتی فکر میکنم میتونم نی نی مو کانادا به دنیا بیارم و بزرگش کنم اما به خاطر وابستگی همسرم به خانواده اش نمیتونم غصه ام میشه. بیخیال شدم و سعی میکنم به چیزهای خوب فکر کنم. به این اینکه ایران بهتر میشه... حتی اگه خیال باشه...اروم میشم