سلام دوستان من آرزومه تنها زندگی کنم یه خونه نقلی و تمیز داشته باشم و یه کارصبح تا عصر که خرجم دربیاد.یه وقتایی هم به خانواده ام سر بزنم .مجردم ۲۹ سالمه .ادم درونگرایی ام و اصلا حوصله فامیل و شوهر و بچه ندارم.اگه به ارزوم برسم به نظرتون تو پیری پشیمون میشم؟؟؟
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
نه پشیمون نمیشی چون تجربه زندگی با خانواده رو به اندازه کافی داشتی و الان این خاسته نظر شخصی خودته و مطمئنم اگه اینطور بشه خیلی حال روحی بهتری پیدا میکنی بستگی به میزان وابستگیت با اعضای خانواده داره
من تو رویای تو زندگی میکنم نامزد دارم البته که اونم دنبال بهونم تمومش کنم عاشق تنهاییم همیشه هم دنبالش بودم آخرش بهش رسیدم
انسان آزاد به دنیا میاد هیچ آیینی نمیتونه آزادی رو در بند کنه🖤دوستان مددکار بهزیستی هستم سوالی بود میتونید تو تاپیک تگم کنید در حد توانم کاری از دستم بربیاد درخدمتتون هستم⚘
من یه بار ازدواج کردم جدا شدم واقعا رها شدم از خاله بازی ازدواج،الانم نامزد دارم که خیلی دوسم داره منم دوسش دارم ولی دوس ندارم باهم زندگی کنیم بهش گفتم یا تا همیشه مثل دوس دختر دوس پسر تو دوتا خونه جدا از هم باشیم و هر ازگاهی پیش هم یا اصلا جدا شیم اون طفلکم فعلا قبول کرده میگه باشه
انسان آزاد به دنیا میاد هیچ آیینی نمیتونه آزادی رو در بند کنه🖤دوستان مددکار بهزیستی هستم سوالی بود میتونید تو تاپیک تگم کنید در حد توانم کاری از دستم بربیاد درخدمتتون هستم⚘