خسته ام هرچی می خوام به خودم روحیه بدم نمیشه.هرروز تا ساعت4 سرکارم تا به خونه می رسم 5 شده و من می مونم و یه بچه شیون و شوهرم که درس داره و کار خونه و غذا درست کردن و...هزارتا کار دیگه.چند ماهه که دارم به خاطر شوهرم تنحمل می کنم تا درسشو بخونه اسفند امتحان داره.اما دیگه بریدم.از همه بدتر اینکه فکرشو داره مشغول مسائل مسخره و بی ارزشی می کنه که وافعا دستی دستی از درس و زندگی می ندازتش.خسته شدم الان رفتم ته راهرو اداره یه گوشه یه کم گریه کردم اومدم.مشکل اینه که ما یه خونه توی یه شهر دیگه خریدیم که خیر سرمون با پول اجاره اش قسطشو بدیم تا بعدا بالاخره سرمایه ای بشه.حالا اون مستاجر از خدا بی خبر اجاره رو نمیده.چون می دونه ما تهرانیم و سختمونه که پیگیر بشیم داره اذیت می کنه و حالا شوهر من خیلی ناراحت این موضوعه و دنبال کار دادخواست و اینهاست .اما به خدا ارزش تلف وقت رو نداره.چند ماهه که داره درس می خونه.بهش که میگم بی خیال شو میگه دست خودم نیست.چی کار کنم که فکرش راحت بشه؟؟من چقدر باید بار این زندگی رو به دوش بکشم؟کمکم کنید..
عزیزم شما هم مثل منی منم بریدم ببخشیددلداریت ندادم
منم همین مشکلات رو دارم و فکر می کنم خیلی های دیگه هم مثل ما باشن
کاش یکی باشه دلداریمون بده
کاش یکی باشه دلداریمون بده
عزیزدلم خب بندازینش بیرون از خونتون
دلداریش پول و استراحت و مسافرته فقط
خوب شکر خدا تا اسفند که چیزی باقی نمونده بیشتر سختی ها رو گذروندی اجر خودتو ضایع نکن
در مورد مستاجرتون هم به نظرم حق داره شوهرت پی گیر باشه حق گرفتنیه عزیزم
در مورد مستاجرتون هم به نظرم حق داره شوهرت پی گیر باشه حق گرفتنیه عزیزم
چه مدل دلداری دوس داری؟
من هم این شرایطو داشتم
میخای کاری کنیم که شاکر باشی؟ یا اینکه فقط حرف بزنی تا سبک شی؟
من هم این شرایطو داشتم
میخای کاری کنیم که شاکر باشی؟ یا اینکه فقط حرف بزنی تا سبک شی؟
پول پیش حتما گرفتید
از اجاره اش کم کن بندازش بیرون
مستاجرم انقدر پرو
از اجاره اش کم کن بندازش بیرون
مستاجرم انقدر پرو
اون مستاجرتونو بندازین بیرون
یه سوال اینکه کسی از اشنا یا فک و فامیل هیشکی توی اون شهر نیست که بره بگیره ازش
یه سوال اینکه کسی از اشنا یا فک و فامیل هیشکی توی اون شهر نیست که بره بگیره ازش
پول پیش نگرفتین ؟؟؟
اگه درس خوندن به نفع زندگیتونه تحمل کنین
من 4 سال همینطور بودم، واقعا داشتم دیوونه می شدم. دقیقا یواشکی گریه می کردم. سخت بود خیلییییییییییی
و با کلی مشکل دیگه که واقعا یادآوریشون برام سخته
ولی اون مسائل تموم شد، گرچه شوهر هنوز می خواد درسشو ادامه بده!!! نمی دونم تحمل دارم یا نه
ایشالا زود تموم میشه، نگران نباشین
من 4 سال همینطور بودم، واقعا داشتم دیوونه می شدم. دقیقا یواشکی گریه می کردم. سخت بود خیلییییییییییی
و با کلی مشکل دیگه که واقعا یادآوریشون برام سخته
ولی اون مسائل تموم شد، گرچه شوهر هنوز می خواد درسشو ادامه بده!!! نمی دونم تحمل دارم یا نه
ایشالا زود تموم میشه، نگران نباشین
دل ارام راست میگه
کسی اشنا ندارید پیگیر بشه
چقدر تا تهران فاصله داره اون خونه ای که دست مستاجره
کسی اشنا ندارید پیگیر بشه
چقدر تا تهران فاصله داره اون خونه ای که دست مستاجره
زندگی من که بدتر از شماست ... من صبح ساعت 4.5 پا می شم و ساعت 5 از خونه با همسرم می زنیم بیرون و بعد از ظهر ساعت 6 میرم دنبال پسرم و میریم خونه و تازه باید با یه پسر شیطون و ناز و نوپا سر و کله بزنم، تازه همسر من شبا خیلی دیر میاد و من بعد از این که گل پسر رو خوابوندم باید به کارهای خونه و ظرف شستن و غذا درست کردن برسم...
ولی خب چه می شه کرد ... واقعیت اینه که اکثر زندگی های امروزی همین طور شده ... همه باید بدو بدو بکنن ... عزیزم تو هم این شرایطت موقتیه و به سلامتی وقتی درس همسرت تموم بشه بار زندگی از روی دوشت کمتر می شه ... راهی جز صبر نداریم داریم؟
ولی خب چه می شه کرد ... واقعیت اینه که اکثر زندگی های امروزی همین طور شده ... همه باید بدو بدو بکنن ... عزیزم تو هم این شرایطت موقتیه و به سلامتی وقتی درس همسرت تموم بشه بار زندگی از روی دوشت کمتر می شه ... راهی جز صبر نداریم داریم؟
عزیزدلم همه مشکلاته خاصه خودشون رو دارن من شوهرم وضع مالیش خوبه ولی حیف..............
منم دقیقن همین مشکلاتو دارم عزیزم چه میشه کرد بعضی وقتها واقعا کلافه میشم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
