تو به دنبال بهانه ای .....
میدانم....
بهانه ای برای بهشت رفتن ما...
آنگاه که سالمان را تحویل میکنیم و حالمان را نه....
آنگاه که آسمانت دلش گرفته و اشک میریزد...
خودت گفتی دعای دلهای شکسته را خوب میخری...
در تاریکی شب و در سپیدی سحر...
آنگاه که مادری شیره ی جانش را به کودکش میدهد....
حتی آنگاه که همسرانی در آغوش یکدیگر غرق لذتند....
تو همیشه به دنبال بهانه ای تا بهشتت را از آدمها پر کنی...
آدمهایی که به زمین خاکی خود وابسته مانده اند...
یادشان رفته از کجا آمده اند....
"همه از خداییم ؛و به سوی او باز میگردیم....."