خاطرات بچگیم شده مثل کابوس تا شبا یا صبحا تنها ک‌مبخابم‌میان سراغم همش‌خواب میبینم مامانم همش داره سره هیچی بدوبیراه میگ و همرو ب فوش بسته منو پدرمم نشستیم و فقد داریم تماشا میکنیم ک کی تموم میشه بعلاوه اینکه من استرس اینو دارم بابام نزنه ب سیم اخر و باز از موهای مامانم نکشه😔بعضی وقتا انقد از غرای مامانم کفری میشدم ک دلم میخاس خفش کنم تو ذهنم چندین بار کشتمش😭😭😭😭من تو ۱۶.۱۷سالگی تو اون خونواده داشتم روانی میشدم همش خودمو میزدم همش گریه میکردم همش دعوام میکردن از وقتی ب زور و اجبار خودم شوهرکردم وضعیت روحیم خیلی خ‌ب شد اون دوتام باهم خیلی عالی شدن(پدرمادرم)نمدونم ینی مشکل من بودم؟😔
الان چن ماهه هروقت تنها میخابم کابوس میبینم قیافه بچگیمو میبینم ک همش مضطربم دستام میلرزه
