10 ساله خونه ماست خسته ام دیگه , امروز ختم بودن برگشتنی گفتم شاید یک هفته ببرنش اما نبردن دوباره اوردن گذاشتن خونه ما دارم روانی میشم ذیگه از دستشون به هر کی ام میگی میگن ثواب داره خونه نداره سرپناه نداره هیچکسم نگاهش نمیکنه ولی منم دائم سر درد دارم بخدا
اذیتت میکنه
چرا به شوهرت نمیگی به داداشاش بگه نوبتیش کنن؟
به شوهرت بگو با برادراش حرف بزنن
از این ب بعد هرماه خونه یکی باشه
صبح بیدار میشم میبینمش تو مخم الان خونه ام بخوایم رهن کنیم براش کمتر از 500 میلیون نیست
خب پیشنهاد بده که نوبتیش کنن
به یه نفر هم فشار نیاد
دیگه شده وظیفه شما از دید همه
از اولش باید نوبتیش میکردین
الانم شوهرت باید حرف بزنه حلش کنه
درکت میکنم.ولی یه روزی تو به آرامش میرسی ولی اونا همش آرامششون مختل میشه
مردم زرنگند
ببینن بی زبونی همین میشه دیگه 10 سال
حداقل یه هفته یکیش ببره مهمونی خونه ش تا شما استراحت کنین
اولا که میشن طلبکار ت که وظیفته
دوم اینکه اون مادر هیچ جای دیگه نمیمونه
مامان بزرگ خودم همش خونه ما بود
حالا تو بچگی بابام پیشش نبودا
باباشون فوت کرد
مامان بزرگم ازدواج کرد عموم پیشش بود
بابام تنها تو شهر غریب
بعد که شوهرش مرد اومد سربابام که تا لحظه فوتش بود
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
